10 ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΜΥΘΟΙ: 4. ΩΣ ΠΟΤΕ ΘΑ ΚΛΕΒΕΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ?
Μαρ 9th, 2005 | Σωτηρης Γεωργανας| Κατηγορία: 10 Νεοελληνικοί μύθοι, Ελλάδα, Οικονομικά |
Email This Post
|
Print This Post
|
Ενας απο τους πραγματικα πιο διαδεδομενους μυθους που εχει βλαψει και ανεπανορθωτα την Ελλαδα ειναι ο μυθος των “αντιλαϊκων” μετρων. Οι προσφατες κυβερνησεις μας κριτικαρονται συνεχως οτι λαμβανουν αντιλαϊκα μετρα, σε καθε μετρο οικονομικης πολιτικης που λαμβανουν.
Οι καταργησεις των σπαταλων επιδοτησεων, η μεταρρυθμιση του ασφαλιστικου, η μειωση του αριθμου των δημοσιων υπαλληλων, οι περιορισμενες αυξησεις σε μισθους και συνταξεις βαφτιζονται σαν αντιλαϊκες και καταδικαζονται σχεδον απο το συνολο του τυπου και των ΜΜΕ. Κανεις δεν μας πληροφορει βεβαια ποιος ειναι αυτος ο λαος τον οποιο τοσο κυνηγαει η κυβερνηση και ποια ειναι τα κινητρα της.
Χαιρονται, γιατι δεν ξερουν πως ειναι χρεωμενα
απο την μερα που γεννηθηκαν
Πως ειναι δυνατον μια κυβερνηση να ειναι τοσο σχιζοφρενικη ωστε να παιρνει μετρα που ερχονται ευθεως σε συγκρουση με το συμφερον του λαου που την ψηφιζει? Η απαντηση στις περισσοτερες φορες ειναι απλη. Δεν υπαρχουν αντιλαϊκα ή φιλολαϊκα μετρα! Υπαρχουν μονο μετρα που ευννουν καποιες ομαδες και πληττουν αλλες. Και παντα αυτοι που φωναζουν περισσοτερο υπερ της διατηρησης του στατους κβο και κατα των μεταρρυθμισεων ειναι βεβαια αυτοι που οφελουνται.
Σαφως οι δημοσιοι υπαλληλοι οταν φωναζουν για υψηλοτερους μισθους δεν μιλανε για μισθους που αξιζουν λογω αυξησης της παργωγικοτητάς τους, δεν μιλανε για μισθους που πρεπει να ανεβουν για το καλο της χωρας. Μιλανε απλα και ξεκαθαρα για το προσωπικο τους συμφερον. Ειναι παλια η συγκρουση προνομιουχων και μη προνομιουχων στην Ελλαδα. Το μεγαλο παραδοξο ομως ειναι οτι σημερα οι προνομιουχοι ειναι και αυτοι που γκρινιαζουν περισσοτερο και ζητανε ακομα περισσοτερα προνομια απο τις κυβερνησεις! Γιατι ποιοι αλλοι ειναι οι προνομιουχοι στην σημερινη Ελλαδα, απο τους δημοσιους υπαλληλους με τους υπερβολικους μισθους*, με την μονιμοτητα, την χαλαροτητα και την πληρη ανευθυνοτητά τους. Και βεβαια διαχρονικα οι υπολοιποι, μη προνομιουχοι, παλευουν για να λαβουν και αυτοι τα προνομια, παλευουν λοιπον για μια θεση στο δημοσιο. Ειναι γνωστα τα προβληματα που εχει φερει αυτη η κατασταση στην χωρα και δυστυχως ακομα δεν φαινεται να εχει πειστει πληρως η κυβερνηση οτι η καταργηση αυτων των προνομιων ειναι η μονη λυση στο προβλημα.
Φυσικα αυτη η συγκρουση συμφεροντων κανει τα πραγματα δυσκολοτερα για την κυβερνηση. Υπαρχει ομως ενα θεμα που ολες οι πλευρες στην Ελλαδα φαινεται να εχουν συνασπιστει και να τα εχουν συμφωνησει. Ολοι οι Ελληνες εχουν συμφωνησει λοιπον οτι ειναι “φιλολαικο” η κυβερνηση να φορτωνει με χρεη τις μελλοντικες γενιες για να ενισχυει τις τωρινες! Πραγματικα ενω στην προσωπικη τους ζωη οι Ελληνες μαλλον δεν θα κλεβαν τα παιδια τους, ειναι συγκλονιστικη η ετοιμοτητα τους συλλογικα να κλεβουν τις επομενες γενιες! Με τα δικα μου μετρα ειναι αδικο και ανηθικο να κλεβεις απο καποιον που ακομα δεν εχει γεννηθει και δεν μπορει να αντισταθει. Αποτι δειχνουν τα στοιχεια ομως, οι συμπολιτες μας δεν συμφωνουν μαζι μου:
Το δημοσιο χρεος της Ελλαδος εχει φτασει στο 112% του ΑΕΠ, ενα απο τα μεγαλυτερα ποσοστα στις ανεπτυγμενες χωρες. Για συγκριση χωρες που ιστορικα εχουν παραπλησια “μεσογειακα” εθιμα σπαταλης, εχουν χρεος μονο 65% (Πορτογαλια) ή 60% (Ισπανια). Το χρεος μας ειναι σημερα τοσο μεγαλο που μονο η αποπληρωμη των τοκων ετησιως κοστιζει στους Ελληνες 10% των εισοδηματων τους.. Μια υπευθυνη πολιτικη φυσικα θα προσπαθουσε να ελαφρυνει αυτο το βαρος. Και ειναι βασικη αρχη οικονομικης πολιτικης να μειωνουμε το χρεος οταν τα πραγματα πανε καλα, για να εχουμε δυνατοτητες να ανταποκριθουμε οταν κατι παει στραβα (saving for a rainy day). Ακομα και αν δεν ενδιαφερομαστε για τα παιδια μας, πρεπει να σκεφτομαστε λιγο το μελλον ΜΑΣ. Αυτο θα το εκανε ομως ενας σωφρων ανθρωπος, οχι ενας Ελληνας. Τρομερο ποσοστο του ελληνικου τυπου καταδικαζει την σημερινη κυβερνηση για τις μετρημενες της προσπαθειες να μειωσει το ελλειμμα. Και οι αποψεις που κυριαρχουν ειναι εξωφρενικες. Σε προσφατο αρθρο στο ΒΗΜΑ, απορουσε ενας αρθρογραφος γιατι η διεθνης κοινοτητα θεωρει την δεκαετια του 80 στην Ελλαδα αποτυχημενη? Αφου οι Ελληνες την θυμουνται σαν την δεκαετια που “φαγανε μελι”! Φαινεται πολλοι ακομα δεν εχουν καταλαβει οτι το μελι θα το πληρωνουμε βαρια για πολλες γενιες ακομα**. Αν καποιος πιστευε ολα αυτα που γραφονται θα νομιζε οτι η Ελλαδα εχει βρει τον τροπο να ξοδευει περισσοτερο απο οσο παραγει για παντα!
Και δυστυχως σε ενα ζητημα με ακομα μεγαλυτερη σημασια για το μελλον της χωρας, το ασφαλιστικο, η κυριαρχη γνωμη φαινεται να ειναι οτι δεν χρειαζεται να κανουμε τιποτα για να το αντιμετωπισουμε. Διαβαζα στην Ελευθεροτυπια την εξης παρανοικη αποψη: “συμφωνα με μελετες της ΓΣΕΕ το ασφαλιστικο ειναι εξασφαλισμενο μεχρι το 2020. Αρα δεν χρειαζεται καμμια μεταρρυθμιση μεχρι τοτε”. Μπροστα σε τετοια επιδειξη ανευθυνοτητας μενω αναυδος…
Και η ιδια η ΓΣΕΕ βεβαια φαινεται να πιστευει οτι η μονη μεταρρυθμιση που χρειαζεται ειναι η αυξηση της κρατικης χρηματοδοτησης. Λες και το κρατος θα δημιουργησει τους πορους απο το μηδεν και ετσι δεν θα φορτωσει περισσοτερο το χρεος μας!
Οι Ελληνες ομως παντα ειχαν την ταση να φορτωνουν τα προβληματα του σε αλλους, στο μελλον ή και στα δυο. Τι αλλαξε και κινδυνευουμε να καταστραφουμε τωρα?
Μα βεβαια η ριζα του προβληματος ειναι η δημογραφικη γηρανση της Ελλαδας. Διαχρονικα οι εργαζομενοι πληρωναν λιγοτερα στα ταμεια απο τις συνταξεις που επαιρναν. Αυτο ηταν δυνατον ομως μονο χαρη στην συνεχη αυξηση του ελληνικου πληθυσμου. Ετσι οι επομενες γενιες στηριζαν τις προηγουμενες, χωρις προβλημα. Ομως οι Ελληνες εχουν παψει ενα αυξανονται με φυσικο τροπο, εδω και καποιο καιρο.
Ετσι ενω το 1984 η σχέση μεταξύ συνταξιούχων και ασφαλισμένων ήταν ένα προς 2,7 , το 2004 διαμορφώθηκε στο ένα προς 1,7 περίπου και πεφτει συνεχως. Μονο χαρη στους ξενους μεταναστες πληρωνονται ακομα οι ελληνικες συνταξεις και αυτο δεν θα διαρκει για πολυ. Το ιδιο με το δημοσιο χρεος. Στο παρελθον μπορουσε η χωρα να εχει συνεχως ενα μεγαλο ελλειμμα περιμενοντας να το καλυψει απο την μελλοντικη μεγεθυνση της οικονομιας. Αυτο ομως δεν ειναι πια δυνατο, εκτος αν οι Ελληνες αρχισουν να εχουν ξαφνικα 5 παιδια ή αν δεχτουμε κυματα μεταναστευσης της ταξης των 200.000 ατομων ετησιως. Και τα δυο ενδεχομενα ειναι εντελως απιθανα, ετσι χρειαζονται αμεσα μεταρρυθμισεις.
Οι Ελληνες ομως δεν εχουν καμμια ορεξη για μεταρρυθμισεις. Αντι γιαυτο θα ακολουθησουμε το παλιο, καλο, και κυριως φιλολαικο μετρο: θα χρεωσουμε τα παιδια μας!
Καντε κλικ εδω για να περασετε στον 5ο μύθο.
Μερικη ανανεωση 25/12/2005
——————-
*Πολλες μελετες εχουν βρει οτι οι μισθοι στο ελληνικο δημοσιο ειναι υψηλοτεροι απο τον ιδιωτικο τομεα, παρα την μεγαλη διαφορα παραγωγικοτητας υπερ των ιδιωτικων υπαλληλων!
** Για του λογου το αληθες, καποια στοιχεια για την ελληνικη αναπτυξη την αποτυχημενη δεκαετια του 80, σε συγκριση με παρομοιες χωρες.
Η δραματικη ανοδος του ελληνικου χρεους 1980-2000
Και συγκριση του ελληνικου χρεους το 2003, ως ποσοστου του ΑΕΠ, με αλλες χωρες.
Να σημειωθει οτι η Ελλαδα ειναι η μοναδικη χωρα της ΕΕ που συνδυαζει υψηλους ρυθμους αναπτυξης τα τελευταια χρονια με αυξηση του χρεους σαν ποσοστο του ΑΕΠ! Η λογικη απορια ειναι: Οταν πεσουν οι ρυθμοι αναπτυξης μας τι θα κανουμε? Θα εχουμε χρεος 200% του ΑΕΠ?
Τεχνικη σημειωση: Ενας καλος οικονομολογος θα μπορουσε να παρατηρησει οτι η αυξηση του δημοσιου χρεους απο μονη της δεν ειναι κακη, μια και με δεδομενες δημοσιες δαπανες μια αυξηση του χρεους σημαινει ισοποση μειωση των φορων. Ετσι η σημερινη γενια, θεωρητικα κληροδοτει μεγαλυτερο χρεος στις επομενες αλλα και χαρη στην μειωση των φορων κληροδοτει και περισσοτερες αποταμιευσεις. Το αποτελεσμα θα επρεπε να ειναι αδιαφορο στις επομενες γενιες. Στην πραξη ομως, τα αυξανομενα χρεη μας πανε παντα για αυξηση των δημοσιων δαπανων, ετσι ωστε η αυξηση του χρεους να μην φερνει και μειωση των φορων. Με λιγα λογια, στην περιπτωση μας ισχυει οτι δανειζομαστε απο τις επομενες γενιες για να τα φαμε ολα τωρα…
Πηγες:
Δημοσιο χρεος των ευρωπαικων χωρων απο το 80 μεχρι σημερα. Ας σημειωθει οτι τα στοιχεια για την Ελλαδα απο το 2000 και μετα δεν ειναι ενημερωμενα, καθως εχουμε μονο τα προ απογραφης…
Μετα την απογραφη το χρεος μας υπολογιζεται γυρω στο 112% του ΑΕΠ. Κοιταξτε και εδω για τους λογους αυτης της αναθεωρησης (σελ 3) και τις εκτιμησεις της Ευρωστατ για το πραγματικο χρεος (σελ 4).
Προσοχη: υπαρχει πιθανοτητα τα ελληνικα στοιχεια να αναθεωρηθουν παλι ελαφρα προς τα πανω.
Μια καλη βαση δεδομενων με μακροοικονομικα στοιχεια για 19 χωρες (ΕΕ 15 + Ελβετια, ΗΠΑ, Ιαπωνια, Καναδα). Παιξτε ελευθερα για να φτιαξετε τις δικες σας συγκρισεις και γραφικες παραστασεις!
Έχεις δίκιο. Να προσθέσω ότι το μέλλον είναι δυσοίωνο για τη Δύση γενικότερα. Το παραγωγικό κομμάτι που εκφράζεται κυρίως με τη βαριά βιομηχανία φεύγει προς τον Τρίτο Κόσμο και όλοι οι λαοί θα πρέπει να προβληματιστούμε για αυτό. Κατά τη γνώμη μου δεν επιρρίπτω τόσο μεγάλες ευθύνες στην αναστροφή της ηλικιακής πυραμίδας (επίσης συχνό φαινόμενο στη Δύση βλ. Σουηδία) αλλά κατά κύριο λόγο στα εγκλήματα που έγιναν από την εποχή του ’60 έως και πρόσφατα με σαφώς αντιλαϊκά φιλολαϊκά μέτρα.
Ας μην ξεχνάμε που μας οδήγησε το “Τσοβόλα δώστα όλα” , ο πόλεμος που δέχτηκαν οι ξένοι επενδυτές στην Ελλάδα (Nissan στο Βόλο, Goodyear στην Πάτρα, Citroen) και φυσικά η γιγάντωση του αντιπαραγωγικότατου Ελληνικού Δημοσίου (που είναι και το όνειρο του κάθε νεοέλληνα για πολλά χρόνια).
Όσο λοιπόν η αναπτυξιακή πολιτική της χώρας θα εκφράζεται με διορισμούς ψηφοφόρων και απευθείας αναθέσεις στους εθνικούς προμηθευτές ,τόσο η Ελλάδα θα πηγαίνει ολοταχώς προς τα πίσω στις εποχές του προπολεμικού κρατισμού.
Κατ’αρχάς οι απαξιωτικές γενικεύσεις για τους δημοσίους υπαλλήλους είναι ( όπως και κάθε γενίκευση ) επιεικώς απαράδεκτες . Όσο για τους υπερβολικούς μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων , το πρόβλημα δεν είναι οτι οι μισθοί των δημοσίων είναι πολύ υψηλοί ( μιλάμε στην πλειοψηφία τους για μισθούς που κυμαίνονται από 700 εώς 1000 ευρώ , αν είναι δυνατόν να υποστηρίξει κάποιος οτι είναι καλοπληρωμένος ένας υπάλληλος με πτυχίο πανεπιστημίου που παίρνει 1000 ευρώ το μήνα με το σημερινό κόστος ζωής, ακόμα κι αν το μόνο που κάνει είναι να κοπανάει σφραγίδες) αλλά ότι στον ιδιωτικό τομέα είναι υπερβολικά χαμηλοί( και για να είμαστε ακριβείς στα χαμηλά μισθοδοτικά κλιμάκια του ιδιωτικού τομέα). Εκτός κι αν η άποψή σας είναι οτι οι δημόσιοι πρεπει αξιωματικά να είναι ρακένδυτοι ψωμόλυσσες μόνο και μόνο επειδή είναι μόνιμοι και ( κατά την άποψή σας ) κοιμούνται όλη μερα ( πράγμα που βέβαια ισχύει κατά περιπτώσεις).
Κατά τα άλλα οι απόψεις σας είναι ενδιαφέρουσες.
Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι πως θα μειώσουμε τους (χαμηλούς ) μισθούς του δημοσίου αλλά πως θα αυξήσουμε την παραγωγικότητα της εργασίας του δημοσίου αποφεύγοντας τις παγίδες που θέτει ο εναγκαλισμός δημοσίας διοίκησης και του (ΕΚΑΣΤΟΤΕ) κόμματος . Αν κάποιος έχει να προτείνει εδώ ιδέες ευχαρίστως να τον προσέξουμε.
τώρα για το πόσο δημόσιο είναι απαραίτητο στην οικονομική και κοινωνική ζωή , αυτή είναι μια τεράστια συζήτηση που άπτεται και της ιδεολογικής τοποθέτησης του καθενός . Ακόμα όμως και στο πιο Θατσερικό/φιλελεύθερο μοντέλο , δημόσιο θα υπάρχει , έτσι δεν είναι;
Όσο για τις υπόλοιπες απόψεις του άρθρου , πολύ ενδιαφέρουσες ανεξάρτητα αν κάποιος συμφωνεί ή οχι
οι μισθοι των δημοσιων υπαλληλων ειναι υψηλοι απο την στιγμη που πληρωνονται περισσοτερο αποσο παραγουν. Δεν με ενδιαφερει ιδιαιτερα τι πτυχια εχει καποιος, τι νομιζει οτι αξιζει, με ενδιαφερει τι μου προσφερει.
Οι δημοσιοι υπαλληλοι τρωνε τα δικα μας λεφτα, οχι καποια ξενα που εχουν πεσει εξουρανου.
Ακουγα τις προαλλες ενα φιλικο μου προσωπο, μισθωτο, που βγαζει 3600 ευρω και μενουν στην τσεπη περιπου 2000!!!! Μιλαμε για υψιστη αδικια ενα ατομο που παραγει 3600 ευρω να μενει με 2000 και ενας δημοσιος υπαλληλος που πχ παραγει -200 ευρω* (αν σκεφτειτε το ποσο παρεμποδιζει την οικονομια με την γραφειοκρατια και ανικανοτητα του) να βγαζει 1000 ή 1500! Λιγα τα λετε αυτα? Εγω λεω οτι ζημιωνει τον ελληνικο λαο 1700 ευρω και καθε ευρουλακι σπαταλημενο, ειναι και ενα εγκλημα!
Για να αυξηθει η παραγωγικοτητα του δημοσιου, εχουμε περιγραψει αρκετους τροπους κατα καιρους. Αλλα βασικο ειναι, οι ανθρωποι να προσλαμβανονται για τα προσοντα τους και να στρωνονται στην δουλεια (να πληρωνονται με βαση το εργο τους), δυο προϋποθεσεις που σημερα δεν ικανοποιουνται.
*δεν λεω οτι ολοι ειναι ετσι. Στις υπηρεσιες που εχω παει υπαρχει συνηθως και ενα κοροϊδο που δουλευει. Αλλα ειναι τοσο εκτεταμενη η υποαπασχοληση των ΔΥ που μπορουμε να μιλαμε για τεραστιο προβλημα…
Αν μπορείτε υποδείξτε μου που ακριβώς προτείνετε συγκεκριμένες και ΕΦΑΡΜΟΣΙΜΕΣ λύσεις (παρακαλώ οχι συνθήματα του τύπου “καταργήστε τη μονιμοποίηση” ή ” μην πληρώνετε τους δημσίους και αφήστε τους να πεινάνε για να βάλουν μυαλό¨” έτσι ξερά )για να αυξηθεί η παραγωγικότητα των δημοσίων υπαλλήλων γιατί αδυνατώ να βρώ κάπου συγκεκριμένες προτάσεις , παρά μόνο σκόρπιες σε άλλα θέματα.(εντάξει δεν έψαξα και επισταμένα αλλά δυστυχώς δεν έχω και απεριόριστο χρόνο , οπότε βοηθήστε με με κάποα links).Ας παραθέσω όμως εγώ κάποιες από τις βασικές προτάσεις που γίνονται κατά καιρούς . Πρίν αρχίσω , να σας πω και εγώ οτι συμφωνώ οτι οι δημόσιοι υπάλληλοι στην Ελλάδα είναι υπεράριθμοι , όχι τόσο λόγω του αντικειμενικού αριθμού τους ( που και αυτός είναι υπερβολικός ) όσο της λάθος κατανομής τους στις διάφορες υπηρεσίες.
Για να μιλήσουμε για γραφειοκρατία και παραγωγικότητα, είναι ευθύνη του ιδίου του δημοσίου υπαλλήλου αν εγώ για να ανοίξω ένα μαγαζί θέλω 33 χαρτιά από 33 διαφορετικές υπηρεσίες ; Είναι ευθύνη του , θα μου πείτε να δεν προσπαθεί να με εξυπηρετήσει να τα πάρω οσο το δυνατόν γρηγορότερα χωρίς γρηγορόσημο . Και εγώ θα σας πω κάποιοι ταξιτζήδες (για να δώσω ένα κλασσικό παράδειγμα που μου έτυχε και πρόσφατα)δεν προσπαθούν καθόλου να με εξυπηρετήσουν όταν δεν τους συμφέρει η διαδρομή που του ζητάω , παρότι με βλέπουν να ταλαιπωρούμαι με βαλίτσες. Και ο ταξιτζής δεν είναι δημόσιος υπάλληλος. Άρα κατ αρχάς ο διαχωρισμός είναι ανάμεσα σε καλούς και κακούς επαγγελματίες , και όχι σε δημόσιους και ιδιωτικούς.
Ο αφορισμός σας οτι σε κάθε δημόσια υπηρεσία υπάρχει ΕΝΑΣ που δουλεύει και οι υπόλοιποι κάθονται είναι πολύ σχηματικός.Δεν θα διαφωνήσω βέβαια οτι ένα μεγάλο ποσοστό δημ. υπαλλήλων λουφάρει ανελέητα αλλά ας μην είμαστε και υπερβολικοί. Αν έχετε δουλέψει σε ιδιωτικη εταιρεία θα δείτε οτι και εκεί αν χαλαρώσει λίγο ο έλεγχος για οποιοδήποτε λόγο , αμέσως βγαίνουν τα σταυρόλεξα και αρχίζουν οι κοπάνες .Με αυτό θέλω να πω οτι οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν είναι κάποια φυλή από πορωμένα τεμπέλικα ρεμάλια ( οχι οτι δεν υπάρχουν και τέτοιοι) αλλά φυσιολογικοί άνθρωποι , που θες από ανασφάλεια , θες από αποστροφή ρίσκου ( για να χρησιμοποιήσω και μια ορολογία που διάβασα σε άλλο άρθρο και μου άρεσε ) θες από άλλο λόγο επιλέγουν τα λίγα και σίγουρα από το να παλέψουν στην ελεύθερη αγορά.ειδικά στην εποχή μας θα πρέπει να έχετε παρατηρήσει οτι λόγω συνθηκών , όλο και περισσότερα παιδιά με λαμπρές σπουδές και υγιείς χαρακτήρες στρέφονται στη λύση του δημοσίου.
Ποιό είναι το πρόβλημα στο δημόσιο;
Απλά άπτεται αυτού που και εσείς υποστηρίζετε ως φιλελεύθεροι
Αν το μαγαζί και το κέρδος δεν είναι εντελώς δικό μου , δεν έχω το κίνητρο του μπόνους ή της προαγωγής και τη δαμόκλειο της απόλυσης το φιλότιμο από μόνο του είναι δύσκολο να με ωθήσει να “τα δώσω όλα” στη δουλειά.Αυτό θα συνέβαινε στη συντριπτική πλειοψηφεία των ανθρώπων που θα δούλευαν υπό τέτοιες συνθήκες , διότι η τεμπελιά και ο συμφεροντολογισμός είναι καλώς η κακώς μέρος της ανθρώπινης φύσης.
Όντας μάλλον σίγουρος οτι τόση ώρα γράφω προφανή πράγματα (ελπίζω να μην σας κούρασα) ας περάσω στις λύσεις που κατά καιρούς προτείνονται.
Κατ’ αρχάς ο περιορισμός του κράτους ειδικά όσον αφορά το κράτος ως επιχειρηματία . Εδώ θα συμφωνήσω μαζί σας .Όσο λιγότερο κράτος τόσο το καλύτερο . Το θέμα είναι πόσο λίγο κράτος ; Χωρίς να είμαι οικονομολόγος (οπότε συγνώμη αν γράψω και καμια αρλούμπα ) πιστεύω οτι το κράτος θα έπρεπε ίσως να παρεμβαίνει επιχειρηματικά μόνο στους τομείς που η ελεύθερη αγορά από μόνη της δεν δύναται να συντηρήσει πλήρη ανταγωνισμό , κοινώς για να προλαμβάνει τα ολιγωπώλια και τα τράστ . Εδώ θα ήθελα τη γνώμη σας ως ειδικού , η παρουσία της cosmote για παράδειγμα στην αγορά της κινητής τηλεφ. ωφέλησε ή οχι τους καταναλωτές ; Θα ήταν καλύτερα αν ήταν και η cosmote πλήρως ιδιωτική ; Απ οτι θυμάμαι και από την περίπτωση των πρόσφατων πρστίμων για την εναρμονισμένη πρακτική στις τιμές των sms , ακόμα και ετσι τα ολιγοπωλιακά παρατράγουδα δεν αποφεύγονται.
Το πρόβλημα εδώ βέβαια είναι πόσες αγορές είναι πραγματικά πλήρως ανταγωνιστικές στη χώρα μας; Ελάχιστες νομίζω .Οπότε αν η λύση δεν είναι η παρέμβαση του κράτους (και το άνοιγμα κλειστών επαγλμάτων ίσως) , τότε ποιά είναι;
Ακόμα και αν υποθέσουμε οτι τοκράτος περιορίζεται στο ελάχιστο και πάλι θα υπάρχουν δημόσιοι υπάλληλοι έτσι δεν είναι; Δεν είναι δυνατόν να ιδιωτικοποιηθούν όλα τα σχολεία, τα νοσοκομεία οι εφορίες, οι μηχανισμοί ελέγχου της αγοράς έτσι δεν είναι; ( παρεπιπτόντως ,μήπως και εσείς παρότι θαυμαστής της Θάτσερ θα έπρεπε να ανγνωρίσετε εδώ ένα λάθος της πολιτικής της; Μήπως το παράκανε με την εξάρθρωση των μηχανισμών ελέγχου της αγοράς; Ρωτάω , γιατί το έχω ακούσει κατά κόρον )
Σ αυτή την περίπτωση ποιά είναι η λύση;
Μήπως η κατάργηση της μονιμότητας; Σ αυτή την περίπτωση πως μπορείτε να εγγυηθείτε οτι μυριάδες υπαλλήλων δεν θα είναι μονίμως όμηροι και πελάτες των διαφόρων κομματικών γραφείων;
Άλλωστε ποιός σας είπε οτι υπάρχει απόλυτη μονιμότητα στο δημόσιο; Σύμφωνα με το νόμο , υπάρχει η δυνατότητα απόλυσης υπαλλήλου αν υποπέσει σε σοβαρό παράπτωμα , αν δε η θέση του καταργηθεί το κράτος δεν είναι υποχρεωμένο να τον μετατάξει.Θα μου πείτε πότε εφαρμόζονται αυτά.Αυτό όμως είναι μια άλλη συζήτηση;
Μήπως η μονιμότητα είναι ένα αναγκαίο κακό; (γιατί καλό δεν είναι σίγουρα)΄
Άλλη λύση που προτείνεται είναι η αξιολόγηση των υπαλλήλων .Μπορείτε και εδώ να μου πείτε πως θα γίνεται αντικειμενική και σωστη αξιολόγηση και όχι κομμ ατικά χατήρια και “κουμπαριές”;
.Εδώ σε ιδιωτικές εταιρίες και τα γλυψίματα , οι συμμαχιες , και η άδικη αξιολόγηση δίνουν και παίρνουν , φαντασττείτε στο δημόσιο .Σε μια ιδιωτική εταιρεία αυτός που έχει το μαγαζί αν δεν μπορεί να αξιολογήσει σωστά δικό του το πρόβλημα .Στο δημόσιο όμως που έιναι το μαγαζί όλων μας (αν και δυστυχώς πολλοί δεν το βλέπουν έτσι) ποιός θα κρίνει αντικειμενικά και ποιός θα κρίνει τους κρίνοντες;
άλλη λύση που ακούγεται είναι και η σύνδεση παραγωγικότητας – αμοιβής ( κοινώς μπόνους ).Κατ αρχάς νομίζω οτι αυτό ως ένα βαθμό εφαρμόζεται πχ στις εφορίες.Απ την άλλη μάλλον υπάρχουν παρόμοια προβλήματα με αυτά που ανέφερα παραπάνω. Επιπλέον υπάρχουν υπηρεσίες ( κυρίως ) που είναι δύσκολο να αξιολογηθούν παραγωγικά με απόλυτους αριθμούς. Πως ας πούμε αξιολογείς ένα καθηγητή λυκείου; .Με τεστ γνωσεων ; Ίσως …. Με βάση τις ασκήσεις και τις εργασίες που δίνει; Ρωτώντας τους μαθητές ; Χρειάζεται να πω γιατι κάτι τέτοιο θα ήταν αστείο ;. Με βάση τις επιδόσεις των μαθητών του;
Θα σας πω εδώ μια ιστορια. το λύκειο που τελείωσα , λίγα ( εντάξει, αρκετά ) χρόνια πριν είχε μπει μια χρονια στα 10 λύκεια της Ελλάδας με βάση τις επιτυχίες στις Πανελλήνιες. 3 χρόνια αργότερα ,χωρίς να αλλάξουν ούτε οι καθηγητές ούτε οι γενικότερες συνθήκες , οι επιτυχίες ήταν απειροελάχιστες(πολύ απλά γιατί έτυχε μαι γενιά από τεμπέληδες και αλλεργικούς στο χαρτί)
. Φταίγανε οι(ίδιοι) καθηγητές; Θα έπρεπε τη μια χρονια να πάρουν μπόνους και την άλλη μείωση μισθού;
Εδώ βέβαια προτείνονται διάφορα πρωτοποριακά όπως η οργάνωση του
εκπαιδευτικού συστήματος της Φιλανδίας ή η τεχνική με τα εκπαιδευτικά vouchers kαι την ελεύθερη επιλογή (δημοσίου) σχολείου ας μην επεκταθώ όμως αφενός γιατί ακόμα μελετάω το θέμα
(αν μπορεί κάποιος ας βοηθήσει) αφετέρου γιατί το θέμα δεν είνα το εκπαιδευτικό σύστημα οπότε ας μην εξειδικεύουμε
Τέλος , το τι τι πτυχία έχει κάποιος νομίζω οτι θα έπρεπε να σας ενδιαφέρει .Σίγουρα είναι καλύτερα να διδάσκει τα παιδιά σας ένας πτυχιούχος φυσικός και όχι ένας χομπίστας , δεν συμφωνείτε ; Και ως γνωστόν , όταν πληρώνεις κάποιον για μια υπηρεσία που σου προσφέρει δεν τον πληρώνεις μόνο για το κόστος της ίδιας της υπηρεσίας αλλά και για να του αποσβέσεις ένα μέρος της επένδυσης που έκανε για να είναι σε θέση να παρέχει αυτή την υπηρεσία ( ή το προιον ). Όταν εγώ έδωσα 50 ευρώ στο δερματολόγο απλά για ν αμου κοιτάξει μια αλεργία στο δέρμα και να μου γράψει μια αλοιφή , πιθανότατα η υπηρεσία που παρέχει , αυτή καθ αυτή να μην κοστίζει ούτε 5 ευρώ .Πληρώνω όμως (μεταξύ άλλων) τα 10-τόσα χρόνια σπουδών του έτσι δεν ειναι;
Συγνώμη για τη έκταση του σχολίου , για την έλλειψη ειρμού τα θεματικά άλματα και για το οτι θυμάμαι χαίρομαι , αλλά γράφω στα (πολύ) γρήγορα.
αναμένω όμως με ενδιαφέρον τη συνέχιση του διαλόγου
ανοιγει μεγαλη συζητηση 🙂
Ας ξεκινησουμε με τους δημοσιους υπαλληλους.
Οχι δεν ειναι τιποτα τερατα, γεννημενα στην τεμπελια, που λατρευουν την διαφθορα απο παιδια και τους αρεσει να συναναστρεφονται λέρες.
Ειναι κανονικοι (σχεδον) ανθρωποι με πολυ κακα κινητρα. το προβλημα των κινητρων ομως ξεκινα απο την ιδια την δημοσια διοικηση μιας υπηρεσιας, την δημοσια ιδιοκτησια μιας εταιρειας κτλ. Γιαυτο εχουμε μια απλη αρχη: το κρατος δεν ειναι επιχειρηματιας, ειναι νυχτοφυλακας. Ολες οι επιχειρηματικες δραστηριοτητες δινονται σε ιδιωτες. Στις τρομερα σπανιες περιπτωσεις που υπαρχουν εξωτερικοτητες (δειτε αυτο) και δεν υπαρχει αλλη λυση, δινονται επιδοτησεις, σε ιδιωτικες εταιρειες, με ανοιχτους διαγωνισμους (οποιος ζηταει την μικροτερη επιδοτηση για συγκεκριμενο εργο, κερδιζει).
Οταν το κρατος χρειαζεται καποιες υπηρεσιες (ας πουμε σχολεια ή αυτοκινητοδρομους) τις αγοραζει απο ιδιωτες με καλα φτιαγμενα συμβολαια (αυτοχρηματοδοτηση ας πουμε στους αυτοκινητοδρομους, κουπονια στα σχολεια).
Για την αντιμετωπιση των συμφωνιων καταπατησης του ανταγωνισμου (τραστ κτλ) υπαρχουν οι Ανεξαρτητες Αρχες Ανταγωνισμου.
(παρεπιμπτοντως: ναι θα ηταν πολυ προτιμοτερο ο ΟΤΕ και η Κοσμοτε να ηταν πληρως ιδιωτικοι. Δεν θα ειχαν το μονοπωλιο που εχουν τωρα και θα ειχαμε πολυ χαμηλοτερες τιμες). Αλλα πρεπει να συνειδητοποιησουμε οτι στις αγορες που δεν δουλευει ο ανταγωνισμος, κατα κανονα δεν εχουμε καρτελ (που ειναι πολυ σπανιος, και δυσκολος να στηριχτει, μηχανισμος) απλα εχουμε επεμβαση του κρατους! Οταν ας πουμε το κρατος περιοριζει τεχνητα τον αριθμο των επαγγελματιων (βλεπε αδειες ταξι και λοιπα κλειστα επαγγελματα) φυσικα δεν λειτουργει πληρως ο ανταγωνισμος!
Στις λιγες υπηρεσιες που θα μεινουν δημοσιες, οι υπαλληλοι θα εχουν μειωθει πια πολυ (γιατι ιδιαιτερα υπεραριθμες ειναι οι επιχειρησεις που σχετιζονται με το δημοσιο, οχι τοσο τα Υπουργεια νομιζω). Με καποιον εξωτερικο συμβολο κανουμε αυστηρο ελεγχο και εχουμε υπαλληλους μονο σε θεσεις που η μελετη βλεπει να εχουν νοημα και προσλαμβανονται μονο ατομα με τα σχετικα προσοντα.
Οπου το εργο μετριεται ευκολα, εχουμε αξιολογηση και αναλογο μισθο. Καταλαβαινω οτι σε αλλες περιπτωσεις δεν ειναι ευκολη η αξιολογηση του εργου. Αλλα ολα αυτα γινονται ηδη στον ιδιωτικο τομεα και καποιες λυσεις εχουν βρεθει. Ας εφαρμοστουν και στο δημοσιο.
Για την μονιμοτητα δεν εχω ευκολη λυση. Ειμαι υπερ της αρσης, αλλα απολυση με συγκεκριμενους λογους. Πρεπει να αρχισει να υπαρχει ατομικη ευθυνη:
Δεν μπορει να εχουμε δημοσιους υπαλληλους που δεν ξερουν να χρησιμοποιουν ΗΥ. Ειτε θα επιμορφωθειτε, ειτε θα χασετε την δουλεια σας. Τοσο απλο. Δεν χρωστανε τιποτα οι φορολογουμενοι, να πληρωνουν υπεραριθμους αρτηριοσκληρωτικους γραφειοκρατες.
και λιγες σημειωσεις:
μα φυσικα. αλλα δεν με ενδιαφερει το πτυχιο για το πτυχιο, αλλα επειδη ειναι δειγμα οτι το ατομο ξερει φυσικη! Γιαυτο λεω, αμεσα με ενδιαφερει το τι παραγει ο καθενας, δηλ. τι γνωσεις προσφερει, ποσο αποτελεσματικα κτλ, οχι τι πτυχιο εχει.
οι εφοριες και οι μηχανισμοι ελεγχου ανηκουν στις αρμοδιοτητες του κρατους νυχτοφυλακα (αν και δεν ειναι παραλογο μερικες να δινονται υπεργολαβια). Τα σχολεια και τα νοσοκομεια για μενα πρεπει να εχουν μεγαλη αυτονομια και να λειτουργουν με κατι αναλογο του συστηματος των κουπονιων.
ΥΓ για τα κουπονια παιδειας, ειναι ενα αρθρο που πρεπει οντως να γραψουμε.
Χαίρεται και πάλι
Αν κατάλαβα καλά με παραπέμπετε στις εξωτερικότητες ως απάντηση στις σκέψεις μου περί ολιγοπωλίων.Πως όμως συνάγετε το συμπέρασμα οτι οι περπτώσεις αυτές είναι τρομερά σπάνιες; Από την εμπειρία μου (επαναλαμβάνω δεν είμαι οικονομολόγος) μάλλον το αντίθετο βλέπω.
Στη θεωρία καλό ακούγεται.Όμως για να γίνει μια αγορά πλήρως ανταγωνιστική από όσο ξέρω , θα πρέπει να υπάρχουν άφθονες επιχειρήσεις στην αγορά ώστε να είναι αδύνατον να συνεννοηθούν .
Άν λοιπόν μια αγορά είναι ολιγοπωλιακή (επειδή η αγορά δεν μπορεί να συντηρήσει πολλές κερδοφόρες επιχειρήσεις )δεν φτάνει να μπούν στην αγορά μια η δύο επιδοτούμενες επιχειρήσεις αλλά πάρα πολλές .Θα δημιουργηθεί δηλαδή ένας στρατός από κρατικοδίαιτες(ουσιαστικά)επιχειρήσεις.Και που θα βρεθούν τα λεφτά για τόσες επιδοτήσεις αφού οι φόροι θα είναι τόσο μειωμένοι; .Παρακαλώ διορθώστε με όπου ο συλλογισμός μου είναι λάθος.
Χαίρομαι που το ξεκαθαρίζετε διότι ο τρόπος που γράφατε ως τώρα για το θέμα ήταν πολύ σκληρός . Γενικά πάντως παρατηρώ σε πολλούς αρθρογράφους και σχολιαστές του μπλογκ να μιλάνε συχνά πολύ σκληρά , ειρωνικά και απαξιωτικά για όσους έχουν αντίθετες απόψεις(ανεξάρτητα απο το δίκαιο των απόψεων τους ) πράγμα που βρίσκω ενοχλητικό.Όχι οτι δεν το κάνουν και οι έχοντες αν΄τιθετη άποψη βέβαια . Το στύλ της αντιπαράθεσης όμως θυμίζει κάποιες φορές το γνωστό ανέκδοτο : “Αυτοί που νομίζουν οτι τα ξέρουν όλα ενοχλούν όλους εμάς που τα ξέρουμε…”
Θεωρητικά δεν διαφωνώ , μήπως όμως η έννοια του καλά φτιαγμένου συμβολαίου μεταξύ κράτους και ιδιώτη εργολάβου ( και κυρίως η απαρέγκλιτη τήρηση αυτού) είναι περισσότερο ευχολόγιο παρά ρεαλιστική πρόταση (ειδικά σε μια χώρα σαν την Ελλάδα);
Και εδώ συμφωνούμε αρκεί οι ανεξάρτητες αρχές να δουλεύουν σωστά.Από την πρακτική βλέπετε κάτι τέτοιο να γίνεται ; Και στην Ελλάδα υπάρχουν ανεξάρτητες αρχές και επιτροπές ανταγωνισμού.Τα αποτελέσματα του έργου τους τα θεωρείτε ικανοποιητικά; (Προς Θεού δεν καταφέρομαι εναντίον τέτοιων θεσμών.Απλά τέτοιοι θεσμοί είναι συνήθως θεσμοί καταστολής(π΄ροστιμα , αφαίρεση αδειών κλπ) , και μια βασική αρχή στην οποία πιστεύω είναιοτι η καταστολή πρέπει να έρχεται μόνο ως συμπλήρωμα)
Η κοσμοτέ είναι μονοπώλιο ;; Μου το εξηγείτε λίγο αυτό ; Και ο ΟΤΕ είναι πλέον μονοπώλιο; Εντάξει , χειρίζεται μονοπωλιακά το δίκτυο σταθερής αλλά τι να γίνει; Μπορεί ο κάθε πάροχος να περνάει δικές του γραμμές και κέντρα; Δηλαδή αν ήταν ιδιωτική επχείρηση δεν θα εκμεταλλευόταν αυτή την ιδιοκτησία ;
Και πως συνάγεται το συμπέρασμα οτι με ιδιωτική κοσμοτέ οι τιμές θα ήταν χαμηλότερες ( και οι υπηρεσίες καλύτερες να υποθέσω 😉 ΄΄Ετσι όπως το διατυπώνετε , αξιωματικά , δεν το αντιλαμβάνομαι
Χωρίς να είμαι πλήρως ενήμερος για τα αντεπιχειρήματα , και εγώ διαισθητικά συμφωνώ (κατ αρχήν ) ότι τα κλειστά επαγγέλματα πνίγουν τον ανταγωνισμό.Μήπως όμως το παράδειγμα με τα ταξί είναι ατυχές ;.Πιστευετε οτι αυτό που χρειάζεται η Αθήνα είναι περισσότερα ταξί; Άλλωστε η αγορά των υπηρεσιών ταξί από τη φύση της δεν γίνεται ποτέ πλήρως ανταγωνιστική .ΦΑνταστείτε το σουρεαλιστικό στιγμιότυπο , κάποιον στημένο στη Πανεπιστημίου με 5 τσάντες να σταματάει ταξί και να συγκρίνει τιμές και ποιότητα υπηρεσίας (αιρ κοντίσιον ; δερμ΄τινα καθίσματα ; Βανδη στο ραδιόφωνο; ) Το πρώτο που θα (καταδεχτεί να) τον πάρει θα επιλέξει ο άνθρωπος και ο ταριφο – Θεός βοηθός 🙂 Εδώ λοιπόν δεν π΄ρεπει να έχει το κράτος άδειες ; Πόσα ταξί χρειάζομαι (και αντέχει το κυκλοφοριακό ); Τόσα …Θέτω και κάποιες απαραίτητες προυποθέσεις (για μα μην υπάρχει το άθλιο φαινόμενο των σαράβαλων βρωμερών ταξί και των οδηγών που δεν ξέρουν βασικούς δρόμους ) όσοι πιστοί προσέλθετε και may the best win ( the license)
εδώ είστε πολύ ασαφής .ΑΝ θέλετε πέστε μας ποιές είναι αυτές οι λύσεις που ανακάλυψε ο ιδιωτικός τομέας (η παραπέμψτε με)
Εδώ συμφωνούμε .Χαίρομαι που κάποιος πολέμιος του δημοσίου γράφει κάτι τέτοιο διότι ο λαικισμός με το θέμα της κατάργησης της μονιμότητας από μερικούς έχει παραγίνει…
και για να κλείσω και με λίγο χιούμορ , h παρακάτω παράθεση από το άρθρο σας περί εξωτερικοτήτων…
Υπάρχει όμως και η περίπτωση ,κάποιοι στην παρέα να μην θέλουν να φύγουν με οποιαδήποτε παρέα αλλά μόνο με την κουκλάρα.Αν δεν μπορέσουν να τα καταφέρουν, τότε προτιμούν να φύγουν μόνοι παρέα με τη χήρα ;-). Σ αυτή τη περίπτωση η επιδιώξη του ατομικού οφέλους(έτσι όπως το εννοούν ) δεν μεγιστοποιεί και το κοινό όφελος.Ούτε και μπορούν νομίζω να μοιράσουν κουπόνια(εκτός και αν η κουκλάρα…. 😉 .
Σ αυτή τη περίπτωση τι λέει η θεωρία;
οχι ακριβως. Στο αρθρο υπαρχει ο ορισμος της εξωτερικοτητας και φαινεται γιατι ειναι σπανιες οι εξωτερικοτητες. Οι εξωτερικοτητες ειναι και σε γενικες γραμμες οι μονες περιπτωσεις που η επεμβαση του κρατους δικαιολογειται και οι επιδοτησεις εχουν καποιο νοημα. Σε περιπτωση απλων ολιγοπωλιων και αν δεν υπαρχουν εξωτερικοτητες, δεν θεωρω την επιδοτηση σε καμμια περιπτωση λυση!
οχι ακριβως. Σε μια αγορα, αν δεν υπαρχουν διοικητικα και αλλα εμποδια στην εισοδο νεων εταιρειων, εχουμε ανταγωνισμο και οχι ολιγοπωλιο. Γιατι? Ας υποθεσουμε οτι μια εταιρεια εχει μονοπωλιο και βγαζει μεγαλα κερδη. Γιατι να μην ερθει μια δευτερη να την ανταγωνιστει? Γιατι να μην ερθει και μια τριτη να μοιραστει και αυτη τα υπερκερδη? Η εισοδος εταιρειων συνεχιζεται μεχρι να εχουν ολες οι εταιρειες μηδενικα κερδη (οταν λεμε μηδενικα, δεν εννοουμε οτι η εταιρεια δεν δινει λεφτα στους μετοχους. Τα μερισματα ειναι πληρωμη για το κεφαλαιο που παρεχεται, δηλαδη πληρωμη για μια υπηρεσια. Τα κερδη ειναι μηδεν, αφαιρωντας ολα τα κοστη, και το κεφαλαιο εχει και αυτο κοστος.)
Τωρα οταν υπαρχουν εμποδια στην εισοδο νεων παικτων, αρχιζουμε να εχουμε ολιγοπωλια εως και μονοπωλια. Τα συνηθεστερα εμποδια στην εισοδο νεων εταιρειων ειναι τα διοικητικα*. Η ελληνικη γραφειοκρατια πηζει στο μελανι καθε παραγωγικη ή δημιουργικη προσπαθεια. Οποτε το απλουστερο που πρεπει να κανει μια κυβερνηση για να αποφυγουμε τα ολιγοπωλια, ειναι να αφησει την αγορα ησυχη!
Τωρα, σπανιοτερα υπαρχουν σημαντικα εμποδια στην εισοδο εταιρειων, με την μορφη τεραστιων επενδυσεων που πρεπει να γινουν πριν αρχισει κανεις να παραγει. Παραδειγμα η τηλεφωνια, που κανεις χρειαζεται τεραστιο δικτυο πριν πουλησει υπηρεσιες.
Αυτες οι αγορες λεγονται φυσικα μονοπωλια (δειτε και εδω σημειωση περι μονοπωλιου στα λογισμικα) και υπαρχουν συγκεκριμενοι τροποι οργανωσης τους (για το οποιο θα γραψω ενα αρθρο μου φαινεται). Βασικο ρολο παιζουν βεβαια σε αυτες τις αγορες οι Ρυθμιστικες Αρχες.
Οχι. γιατι η κυβερνηση δεν τους εχει δωσει αρκετο προσωπικο, ουτε καν καταλληλο (η Αρχη Ανταγωνισμου ειναι γεματη νομικους!). αλλα το κυριωτερο δεν υπαρχει η πολιτικη βουληση να εφαρμοζουμε τα πορισματα τους. Ο ΟΤΕ και η ΔΕΗ θα θα επρεπε να εχουν διασπαστει προ πολλου, αλλα τους ανεχομαστε.
η Κοσμοτε δημιουργηθηκε με δυνατες συνεργιες με τον μονοπωλιακο ΟΤΕ και εμμεσες επιδοτησεις. Ο ΟΤε εχει μονοπωλιο στα δικτυα και ειναι απαραδεκτο. Τι μπορει να γινει? Ειτε στιβαρη ρυθμιση με υποχρεωση ισης προσβασης σε ολους, ειτε διασπαση του ΟΤΕ σε δικτυο και υπηρεσιες.
περιεργως, η Ελλαδα ειχε ανταγωνισμο μεταξυ ταξι παλια γιαυτο και ειχαν αμερικανικα πολυτελη αυτοκινητα! Και σημερα, στην Τσεχια ας πουμε υπαρχουν εταιρειες ταξι με διαφορετικες τιμες. Παντως ορθα παρατηρειτε, η αγορα ταξι θελει καποια ρυθμιση. Γιατι? Γιατι τα ταξι προκαλουν εξωτερικοτητες (κινηση, νεφος κτλ)!
τεραστια συζητηση και δεν ειναι του παροντος (ουτε καν ειδικοτητα μου). Για μια εισαγωγη βλεπε εδω
τελος για το θεμα της παρεας στην ταινια, ας τα πουμε στο αντιστοιχο αρθρο για να μην μπερδευομαστε…
*παραδειγμα γελοιου εμποδιου στον ανταγωνισμο ειναι οτι για να πουλαει ενα σουπερ μαρκετ φρεσκο ψωμια πρεπει να εχει 40 μ2 (αν θυμαμαι καλα) χωρο μονο για το ψωμι!! Φυσικα με τετοιες προστατευτικες διαταξεις, ο ανταγωνισμος στους φουρνους πασχει…
ΥΓ νομιζω μπορουμε να αφησουμε τον πληθυντικο ευγενειας για καμμια δεξιωση που θα συναντηθουμε, αν δεν υπαρχει αντιρρηση? 🙂 εδω ειμαστε ολοι ισοι και ο σεβασμος φαινεται απο την ουσια, οχι τους τυπους…
Καμμία απολύτως αντίρρηση..σε δεξίωση πάντως δύσκολα θα με δείς…σε κανένα τσιπουράδικο (όταν έρθεις στην ελλάδα) πολύ πιο έυκολα
Το οτι μιλάμε στον πληθυντικό δεν σημαίνει οτι δεν είμαστε ίσοι (στο δικαίωμα λόγου εννοείται , όχι σε γνώσεις ). Από συνήθεια , όταν δεν γνωρίζω κάποιον του μιλάω στον πληθυντικό εκτός και αν (καλή ώρα) μου επιτρέψει .
Για όλα τα υπολοιπα ( δεν μου απάντησες και σε κάνα δυο παρατηρήσεις ) άλλη φορά γιατί πήγε τρείς και πάλι θα κουτουλάω το πρωί
να μαι πάλι , αρχίζω το παραλήρημα
(Η επικοινωνία μας θα μπορούσε να βιβλιοδετηθεί και και να εκδοθεί σαν economics for dummies 🙂 )
ναι μεν αλλά …ποιός λέει οτι στο σημείο ισορροπίας της (εκάστοτε) αγοράς οι επιχειρήσεις είναι τόσο πολλές ωστε να υπάρχει πλήρης ανταγωνισμός; δεν είναι πιθανό μια αγορά να ισορροπήσει ( και όλες οι εταιρείες να έχουν μηδενικά κέρδη ,και να μην έχει νόημα η είσοδος νέων εταιρειών) αλλά το πλήθος των εταιρειών να είναι πολύ μικρό ( οπότε έχουμε και ολιγοπώλιο ) ;
Ας περάσω σε ένα παράδειγμα από τη ( κακούργα τη ) ζωή…
Ποιός είναι ο λόγος που πληρώνω για το φτωχό και πολύτιμο γιαουρτάκι ακριβότερα από κάθε άλλο Ευρωπαίο ( ένω παίρνω το μισό μισθό ) παρότι οι αγελάδες βρίσκονται 45 λεπτά από το σπίτι μου; ( με το αυτοκίνητο , δεν μένω και σε στάνη) .Στην αγορά του γιαρτιού λοιπόν , από όσο ξέρω , έπαιζαν δυο μεγάλοι Πανελλαδικοί παίχτες , και μερικοί ακόμα σε τοπικό επίπεδο ανά περιοχή . Γνωστή πολυεθνική ( που αρχίζει από ΝΟΥ και τελειώνει σε ΝΟΥ ) αποφασίζει να χτίσει εργοστάσιο για να μπεί στην αγορά αυτή .Πράγμα που έγινε , η εταιρεία μπηκε στην αγορά , πήρε ένα καλό ποσοστό , το μόνο που κέρδισα εγώ ως καταναλωτής ήταν μια ακόμα επιλογή γιατί η τιμή τα ίδια και χειρότερα.Και ερωτώ εγώ τώρα που η αγορά φαίνεται να ισορρόπησε (αφού δεν εμφανίστηκε άλλος παίχτης , τώρα ακούγεται η DANONE αλλά και με μια ακόμα εταιρεία πάλι ολιγοπώλιο θα είναι ) η αγορά είναι πλήρως ανταγωνιστική; ( επιφυλλάσομαι μόνο μήπως υπάρχει κανενας κρατικός παρεμβατισμός όπως με το γάλα που στρβλώνει τα πράγματα)
Άλλο παράδειγμα είναι η αγορά των Σούπερ Μάρκετ .Τυπικά η αγορά έχει τη δυναμική να επιβάλλει πλήρη ανταγωνισμό.Η πραγματικότητα ποιά είναι ; Είτε με εξαγορές , είτε με συγχωνεύσεις είτε με άλλους τρόπους η αγορά συγκεντρώθηκε σε λίγες μεγάλες αλυσίδες και τα αποτελέσματα τα βλέπουμε στο ταμείο.Οι δε ολιγοπωλιακές πρακτικές φαίνονται να δίνουν και να παίρνουν ( έπεσαν και κάτι πρόστιμα όπως θα θυμάσαι , και τι να σου πώ , τους έκαναν τα τρία δύο (if you pardon my french) )
Όσο για τα φυσικά μονοπώλια , θα περιμένω το άρθρο σου με ενδιαφέρον…
Εννοείς οτι αυτές οι συνέργιες ήταν παράνομες ;ψ.Κάθε εταιρεία εκμεταλλέυεται στρατηγικά πλεονεκτήματα και συνεργασίες . Και η vodafon υποθέτω θα είχε στρατηγικές συνέργιες με τη μητρική της προωθώντας το 3G. Αν η INTRACOM μπεί γερά στις υπηρεσίες δεν θα έχει συνέργιες με τον υπόλοιπο όμιλο ; Όσο για τις έμμεσες επιδοτήσεις γίνε αν θές λίγο πιό ξεκάθαρος.
Τέλος πάντων , ακόμα και έτσι να είναι , αυτή τη στιγμή η κοσμοτέ έχει τη δυνατότητα να ρυθμίζει την αγορά με μονοπωλιακές πρακτικές;. Και εξήγησέ μου αν θές γιατί υποστηρίζεις το οτι αν η κοσμοτέ ήταν ιδιωτική , οι τιμές θα ήταν χαμηλότερες.
Πολύ θα ήθελα να μάθω πως ακριβώς λειτουργούσε ο ανταγωνισμός των ταξί παλιά σε εμάς , και τώρα στην Τσεχία.Αν εξαιρέσουμε το μικρό κομμάτι της αγοράς ραδιο ταξί δεν μπορώ να δώ πως ένας καταναλωτής θα μπορούσε να διαλέγει εταιρεία …τέλος πάντων.
Όσο για το οτι υπήρχαν πολυτελή αμερικανικά αυτοκίνητα σαν ταξί ,
στο καχύποπτο μυαλό μου φαντάζει μάλλον σαν αποτέλεσμα μάσας από το σχέδιο Μάρσαλ , παρά αποτέλεσμα του ανταγωνισμού(να υποθέσω οτι την παλιά εκείνη εποχή βλέποντας τι ταξί οδηγούσε ενας ταξιτζής καταλάβαινες πολλά και για τα κοινωνικά του φρονήματα;; 🙂 ) Πάντως και σήμερα που η αγορά των ταξί δεν λειτουργεί με πλήρη ανταγωνισμό , βλέπω που και που εκπληκτικά ταξί , πραγματικές λιμουζίνες . Τι τα θέλεις , τα ξανάπαμε , καλοί και κακόι επαγγελματίες….
μήπως απλά θα αλλάξει ο Μανωλιός και θα κάνει το μονοκόματο ντε πιες;(deux pieces για τους γαλλομαθείς , αν τα λέω σωστά αγαπητές αναγνώστριες).Όσο για τη στιβαρή ρύθμιση , είχαμε ποτέ πρόβλημα στην Ελλάδα από ρυθμίσεις;;Στην εφαρμογή χωλαίναμε πάντα
Κατ αρχήν δεν ξέρω αν υπάρχει κάποιος λόγος ή πρόφαση υγιεινής για μια τέτοια ρύθμιση . Μου κίνησες την περιέργεια όμως και πήγα μέχρι το Σούπερ Μαρκετ. Δεν παρατήρησα στο τμήμα του φρέσκου ψωμιού να υπάρχει διαφορετική χωροταξική τοποθέτηση ούτε περισσότερη άπλα σε σχέση με τα τμήματα άλλων προιόντα (ούτε λόγος για 40 τετραγωνικά).Να υποθέσω οτι παρανομεί η έχει βρεί κάποια άλλη νεοελληνική λαμογιά για να παρακάμψει τη διαταξη .Ποιος ξέρει ;;;;Πάντως δίπλα στο ψωμί είναι το κυλικειο με τα τραπεχζάκια του , τα οποία έχουν απλωθεί μπροστα από τους φούρνους και τα ράφια του ψωμιού …λες να το βάζουν στα 40 και αυτό;
ο ορισμος του πληρους ανταγωνισμου ειναι τα μηδενικα κερδη. Δεν υπαρχει ολιγοπωλιο με μη θετικα κερδη.
Αυτο που ισως θες να πεις ειναι οτι πληρης ανταγωνισμος απο πληρη ανταγωνισμο διαφερει. Σε μια μεγαλη αγορα σε πληρη ανταγωνισμο οι τιμες ειναι χαμηλοτερες απο μια μικρη αγορα, λογω των οικονομιων κλιμακας.
Τι μπορει να κανει η Ελλαδα τωρα, που ειναι τοσο μικρη αγορα? Μα φυσικα να ανοιχτει στον κοσμο και ειδικα στην ΕΕ! Μηδεν δασμοι, μηδεν γραφειοκρατικα εμποδια, καλες μεταφορες, σωστα λιμανια, αφθονες και φτηνες διασυνδεσεις.
Δειτε ας πουμε πως οι αλυσιδες που ερχονται απο την υπολοιπη Ευρωπη ριχνουν τρομερα τις τιμες (Carrefour, IKEA, Lidl, Plus, Dia, Fnac, Media Markt). Οσο πιο πολλες τοσο καλυτερο! Αντι να προσπαθουμε να προστατευουμε μη παραγωικες μικροεπιχειρησεις που ζουν στην καμπουρα του καταναλωτη…
μια και δυο παρεμβασεις? που να ξεκινησω? Η βιομηχανια στην Ελλαδα κυνηγιεται χωροταξικα (υπαρχουν λιγες σωστες, ανοιχτες βιομηχανικες περιοχες), φορολογικα, διοικητικα (ποση μαχη θελει με την γραφειοκρατεια μια εταιρεια για να αρχισει να πουλαει ενα νεο γιαουρτι?)…
Τα Σουπερ Μαρκετ παρομοιως. Αδειες για χτισιμο σουπερ μαρκετ ειναι πιο δυσκολες απο το να παρεις αδεια για χτισιμο μουσουλμανικου τεμενους…
οχι παρανομες, αλλα στρεβλωτικες. Οταν ο ΟΤΕ εχει μονοπωλιο και σπρωχνει και την Κοσμοτε, τοτε αυτη κερδιζει εις βαρος αλλων, ισως καλυτερων εταιρειων.
Αν η αγορα τηλεφωνιας ηταν εντελως ανοιχτη και ιδιωτικη, οι τιμες θα ηταν σιγουρα χαμηλοτερες. Αυτο ειναι φανερο απο το ποσο επεσαν οι τιμες οταν ανοιξε εστω και λιγο η αγορα, αυτο ειναι φανερο απο το ποσο γρηγορα εξαπλωθηκε η κινητη (θυμηθειτε οτι οταν βγηκαν τα πρωτα κινητα η αγορα τηλεφωνιας ηταν αθλια! περιμενες τριμηνο για νεα συνδεση με τον ΟΤΕ κτλ… αυτα εχουν φτιαξει λογω φυσικα του ανταγωνισμου!)
για την διασπαση του ΟΤΕ, ειναι ενα μετρο που εχει δοκιμαστει. Διασπαζεις την εταιρεια και την δινεις φυσικα σε διαφορετικους ιδιοκτητες. Τοτε ο ΟΤΕ δικτυο δεν εχει κανενα απολυτως κινητρο να προτιμα τον ΟΤΕ τηλεφωνια, οπως κανει σημερα (και αποκλειει απο το δικτυο τους ανταγωνιστες).
ηταν φρεσκο το ψωμι? στην Ισπανια μου εκανε εντυπωση οτι το ψωμι του σουπερ μαρκετ ηταν τρομερα φρεσκο, μιλαμε για καυτες μπαγκετες, γιατι το ψηνουν επι τοπου και συνεχως. Αυτο απαγορευεται σε ελληνικο σουπερ μαρκετ, αν δεν εχεις 40 μ2 για τον φουρνο και τα αρτοποιηματα… να εχουν βεβαια απλο ψωμια απο αλλου, φυσικα επιτρεπεται.
Ναι , το ψωμί φουρνίζεται επί τόπου , οι φούρνοι μάλιστα είναι δίπλα στα ράφια σε κοινή θέα. Το μόνο που σκέφτομαι είναι μήπως δεν
θεωρείται φρέσκο επειδή δεν ζυμώνεται επίτόπου :-ο αλλάέρχεται σε έτοιμα ζυμωμένα ωμά καρβελάκια .αν πάντως ισχύει κάτι τέτοιο , πράγματι μιλάμε για παράνοια!!!!!!
Το θέμα του ψωμιού πάντως είναι ενδιαφέρον και να το συζητήσουμε αν θές. Τυπικά η αγορά του ψωμιού έχει όλες τις προυποθέσεις να λειτουργεί πλήρως ανταγωνιστικά. Οι φούρνοι είναι πιο πολλοί και από τα βιντεοκλάμπ τη δεκαετία του 80. Σε ακτίνα ενός τετραγώνου (κυριολεκτικά) από το σπίτι μου υπάρχουν τέσσερις φούρνοι.Στην ευρυτερη γειτονιά μου ( που την ορίζω ως την περιοχή οπου η απόσταση δεν παίζει σοβαρό ρόλο στο πιο φούρνο θα επιλέξω αν είναι να αγοράσω καλύτερο ή φθηνότερο ψωμί ) μπορώ πρόχειρα να μετρήσω καμμιά δεκαπενταριά. Ακόμα πιο σημαντικό κατ εμέ είναι το γεγονός οτι οι φούρνοι γενικότερα , στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι μεμονωμένες επιχειρήσεις και δεν υπάρχουν αλυσίδες ( παρά ελάχιστες ) Παρόλα αυτά , όπως είπες και εσύ ο ανταγωνισμός πάσχει. Η μόνη εξήγηση που μπορώ να δώσω για αυτό το φαινόμενο είναι το οτι το ψωμί είναι βασικότατο αγαθό χωρίς υποκατάστατα (μια μαντάμ που πήγε να προτείνει παντεσπάνι το έφαγε το κεφάλι της) , η ζήτησή του σε σχέση με την τιμή είναι ανελαστική οπότε οι αρτοποιοί ρυθμίζουν την αγορά κατά το δοκούν .
Πριν λίγο καιρό πέτυχα ρεπορτάζ στην τηλεόραση , όπου παρουσίαζαν ένα φούρναρη στον Πειραιά ο οποίος πουλούσε το ψωμί 20% φθηνότερα ( και ο οποίος φυσικά ξεπουλούσε εν ριπή οφθαλμού) . Οι αρτοποιοπατέρες από παραθύρων του την έπεσαν οτι δεν είναι δυνατό να πουλάει τόσο γιατί δεν βγαίνει το κόστος και κάποιο λάκο έχει η φάβα κλπ κλπ . Ο ίδιος εξηγούσε οτι ναι μεν έχει μικρό ποσοστό κέρδους πλην όμως βγαίνει μια χαρά από τις αυξημένες πωλήσεις.Έκτοτε βέβαια το θέμα δεν ξανακούστηκε ( η εγώ δεν το πήρα χαμπάρι), έπεσε ομερτά και το ψωμί παρέμεινε στα ίδια επίπεδα.
Τέλος πάντων για να περάσω στο ερώτημά μου . Στη γειτονιά που σου έλεγα υπάρχουν 15 φούρνοι και τέσσερα σούπερ μάρκετ ( το ένα είναι μάλλον μεγάλο μπακάλικο , οπότε το αφήνουμε απ εξω). Το ένα από τα S/M όπως σου είπα πουλάει ούτως ή άλλως ψωμί.Ας υποθέσουμε οτι ανοίγει πλήρως η αγορά και πουλάνε και τα δύο ακόμα S/M ψωμί .Αυτό θα κάνει τη αγορά ανταγωνιστική ; Δηλαδή η αγορά δεν είναι ανταγωνιστική με 15 φούρνους , και θα γίνει ανταγωνιστική με 17; (Παρεπιπτόντως πάντως , το ένα S/M που πουλάει ψωμί δεν ωφέλησε καθόλου τον ανταγωνισμό απο απόψεως τιμής .Για την ακρίβεια το ψωμί του είναι ακριβότερο!!!Είναι όμως πολύ νόστιμο .Η μπαγκετούλα που πήρα για να δοκιμάσω ήταν ψώνιο.)
Για να περάσω σε άλλο θέμα , από οτι κατάλαβα θεωρείς την άρση των περιορισμών στο επιχειρήν ως πανάκεια για να επιτευχθεί πλήρης και υγιής ανταγωνισμός σε όλες τις αγορές.Δηλαδή αποκλείεις την πιθανότητα , σε μια αγορά που δεν θα υπάρχουν περιορισμοί από το κράτος , και πάλι να μην υπάρχουν αρκετές επιχειρήσεις για να συντηρήσουν υγιή (ίσως πιο κατάλληλη λέξη από το πλήρης ) ανταγωνισμό με την έννοια οτι οι επιχειρήσεις αυτές δεν θα μπορούν με συμφωνίες κάτω από το τραπέζι να χειραγωγούν την αγορά. Ας πάρουμε για παράδειγμα το γιαουρτάκι ( δες το ως υπόθεση εργασίας , όπου γιαουρτάκι βάλε άλλο προιόν ).Το κράτος αίρει όλες τις απαγορεύσεις και όποιος θέλει μπορεί να μπεί στην αγορά και να προωθήσει γιαουρτάκια. Είναι σίγουρο οτι θα σπέυσουν τόοοσες πολλές επιχειρήσεις ώστε η αγορά να ομαλοποιηθεί χάρη στον ανταγωνισμό τους ; Ακόμα και αν μπούν τόσες πολλές , θα παραμείνουν πολλές ή θα αρχίσουν οι συγχωνεύσεις και οι εξαγορές με προφανή σκοπό (πέρα από τις οικονομίες κλίμακας) να ελεγχθεί η αγορά ; ;Η πίτα είναι δεδομένη και τα χορταστικά κομμάτια συγκεκριμένα σε αριθμό . Τότε τι γίνεται ;;
Σωτήρη , δεν νομίζω οτι τα carrefour έφεραν καμμιά ιδιαιτερη μείωση στις τιμές , πέρα από κάποιες προσφορές ( και αυτές διαφημιστικού χαρακτήρα , θα δώσουμε αυτή τη βδομάδα πολύ φτηνή μπριζόλα , θα τραβήξουμε κόσμο , ο κόσμος εκτός από μπριζόλα θα ψωνίσει και τα υπόλοιπα και πάλι κερδισμένο θα βγούμε). Μπορείς να πείς οτι κατά τη διάρκεια της παρουσίας τους εδώ μάλλον χειρότερα έγιναν τα πράγματα ( δεν λέω οτι φταίνε τα careffour για αυτό , μην ετοιμάζεστε για μηνύσεις ).Τώρα μπορεί να μου πείς οτι αν δεν ήταν τα καρφούρ , τα πράγματα δεν θα ήταν άσχημα αλλά τρισχειρότερα…
Τα lidl είναι άλλη περίπτωση , δεν νομίζω οτι εντάσσονται άμεσα στον ανταγωνισμό των άλλων S/M.Προωθούν άλλα προιόντα , no brand name( και no quality λένε κάποιοι κακεντρεχείς ) και απευθύνονται σε συγκεκριμένο κοινό ( στούς πολύ μπατίρηδες που δεν ειναι και λίγοι βέβαια).Προσωπικά (και πολλοί γνωστοί μου )πάνε στο lidl μόνο για πολύ συγκεκριμένες αγορές και δεν τα θεωρώ ανταγωνιστικά των κλασικών S/M.Πράγματι μπορείς να βρείς πολύ φτηνό σαμπουάν στο Lidl αλλά σε ρωτάω , θα λουζόσουν εσύ με σαμπουάν από το lidl;;(ωχ ωχ τις βλέπω τις μηνύσεις να ρχονται). Τα plus και τα aldi τα περιμένουμε ακόμα.
Όσο για την αγορά των consumer electronics , εκεί οι τιμές πέφτουν ούτως ή άλλως ταχύτατα λόγω της βελτίωσης της τεχνολογίας και ( αν δεν κάνω λάθος ) της ελαστικότητας της ζήτησης.Και πριν εμφανιστούν τα media markt , τα dixons τα FNAC , οι προυπάρχουσες επιχειρήσεις λιανικής στο κλάδο δούλευαν με πολύ πιεσμένα περιθώρια κέρδους . Τώρα κάποιες εντυπωσιακές τιμές που βλέπουμε , είναι επιθυμητές , ίσως είναι νωρίς ακόμα να κρίνουμε αν είναι μόνιμες.Δεν αποκλείω πολλές επιχειρήσεις για να εδραιωθούν στη αγορά και στη συνείδηση του κοινού να δουλεύουν ΑΡΧΙΚΑ ακόμα και κάτω από το κόστος η με ελάχιστο κέρδος.Ο χρονος θα δείξει (;)
Για τα IKEA δεν έχω καμμιά κακία να πώ γιατί ούτε έχω πάει ποτέ ούτε έχω ασχοληθεί με τις τιμές και την ποιότητά τους .Τα έπιπλά
μου δεν σκοπεύω να τα αλλάξω οπότε δηλώνω πλήρη άγνοια 🙂
Δεν αμφιβάλλω καθόλου για αυτό που λες (δεν ξέρω άλλωστε) μου κάνει εντύπωση όμως οτι παρά τη τόση δυσκολία τα S/M τα τελευταία χρόνια ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια.Το θέμα είναι οτι ολα ανήκουν στις ίδιες και τις ίδιες 4 – 5 αλυσίδες
Τέλος όποτε έχεις χρόνο ΄και διάθεση , κάνε μου μια γρηγορη ανάλυση της λιανικής καυσίμων στην Ελλάδα . έχω δει σε έρευνες οτι ανεξάρτητα από τις διεθνείς τιμές του πετρελαίου η αγορά είναι στρεβλωμένη και η κερδοσκοπία οργιάζει.Τι φταίει και τι μπορεί να γίνει; Το θέμα με ΚΑΙΕΙ γιατί είμαι αναγκασμένος να κάνω 300 – 500 χιλιόμετρα κάθε εβδομάδα κα θέλω να βρίζω και κάποιον ντόπιο , οχι μόνο το Χομεινι ;-)(Όπως βλέπεις μαθαίνω και δεν λέω τα ονόματα που κάνουν τζιζ …)
δεν ξερω στην γειτονια σου, σε πολλες περιοχες της Αθηνα οι φουρνοι σπανιζουν σχετικα. Οπως και πολλα αλλα καταστηματα δηλαδη. Οταν πρωτοπηγα στην Βαρκελωνη μου εκανε απιστευτη εντυπωση οτι σε μια περιοχη σαν τους Αμπελοκηπους σε αποσταση 3 τετραγωνων απο το σπιτι ειχα 5 μεγαλα σουπερμαρκετ, αναριθμητα μπαρ-εστιατορια, 2-3 φαρμακεια κτλ Υποψιαζομαι οτι το προβλημα ειναι διοικητικο στην αθηνα, οι δημοι απλα δεν δινουν αδειες.
Τωρα ειδικα για τους φουρνους, δεν νομιζω οτι ειναι τοσο ακριβοι.
θα γινει πιο ανταγωνιστικη. Ετσι κιαλλιως οσο περισσοτεροι, τοσο το καλυτερο. αλλα ειδικα τα μεγαλα ΣΜ εχουν μεγαλα πλεονεκτηματα κοστους, που τα περνουν στους καταναλωτες. Και βεβαια οταν λες οτι το ψωμι ηταν καλυτερο, αυτο ειναι καλο. Δεν πεφτει αναγκαστικα η τιμη, καλυτερευει ομως η σχεση ποιοτητας/τιμης.
οσο υπαρχουν κερδη και δεν υπαρχουν εμποδια φυσικα θα σπευδουν ανταγωνιστες, γιατι οχι?
και οι συγχνευσεις ειναι μια διαδικασια, συγχωνευονται, ριχνουν το κοστος. Αν ανεβασουν τις τιμες, ερχεται ενας νεος ανταγωνιστης κτλ Για αυτον τον λογο, τον φοβο του ανταγωνιστη, εχουμε το φαινομενο των αμφισβητησιμων αγορων (contestable markets). Δηλαδη εχουμε καπου 2-3 εταιρειες μονο αλλα συμπεριφερονται σαν να ειχαν αλλους ανταγωνιστες, γιατι φοβουνται μην μπει καποιος να τους αμφισβητησει την πελατεια.
Για αυτους τους λογους γενικα ειναι και τα καρτελ πολυ δυσκολα να εφαρμοστουν. Καθε συμμετεχων εχει κινητρο να χαμηλωσει τις τιμες του και να παρει ολη την πελατεια. Και βεβαια υπαρχει παντα κινδυνος να μπουν νεοι ανταγωνιστες αν βλεπουν μεγαλα κερδη. Εν απουσια καποιου μηχανισμου συμμορφωσης, το καρτελ ειναι σχεδον αδυνατο να συντηρηθει. Τα πιο γνωστα καρτελ βεβαια ειχαν καλους μηχανισμους συμμορφωσης, απο ωμη βια (μαφια) μεχρι τον ΟΠΕΚ που η Σ.Αραβια τηρει αρκετα την ταξη με οπλο την τεραστια παραγωγη της (αν καποιος κλεβει, η Σ.Αραβια προσφερει πολυ παραπανω πετρελαιο και ριχνει τις τιμες σαν τιμωρια).
Τωρα: Τα Καρφουρ σιγουρα εχουν επηρεασει την αγορα, οι τιμες θα ηταν χειροτερες χωρις αυτα. Αλλα και το Λιντλ. Φυσικα εχει προϊοντα ιδίας ετικετας. Και το Καρφουρ εχει. αυτα ειναι μια καλη επιλογη για αρκετο κοσμο. Εδω στην Γερμανια, τα Λιντλ, Πλους κτλ εχουν τεραστιο μεριδιο αγορας, θα γινει και στην Ελλαδα αυτο, οσο χανουμε την αρχοντοχωριατια μας, κλασικο γνωρισμα ημιαναπτυγμενων χωρων που οι πολιτες θελουν να το παιζουν πλουσιοι (βλεπε και εδω). αν προσεξει κανεις, συχνα τα ιδια ετικετας προϊοντα φτιαχνονται στο ιδιο εργοστασιο με τα ακριβα! (νταξει σαμπουαν παιρνω παντα μαρκα. και κρεας μονο απο καλα σουπερμαρκετ. αλλα το πλους πχ εχει και καλες μαρκες στα απλα προϊοντα, εκτος φαγητου, αλλα αρκετα πιο φτηνα)
ναι μενα αλλα. Οι μεγαλες επιτυχημενες αλυσιδες εχουν τρομερες οικονομιας κλιμακας και πολυ αποδοτικη διαχειριση, που τους χαριζουν μικρο κοστος. Μπορει μια ελληνικη εταιρεια να δουλευε με χαμηλα κερδη, αλλα να ειναι πανακριβη γιατι απλα ειναι κακοδιοικημενη (ο Κωτσοβολος πχ μου θυμιζει δημοσια υπηρεσια ή Μινιον στα χειροτερα του! δεκαδες, ασχετοι υπαλληλοι που δεν κανουν τιποτα). Οι μεγαλες αλυσιδες φερνουν επιτελους μια επανασταση στην Ελλαδα. Δεν θα αναγκαζομαστε πια να πηγαινουμε στην Γερμανια για φτηνα ηλεκτρονικα…
(οσο για το ΙΚΕΑ οτι ανοιξε στην Πολωνια 10 χρονια πριν την Ελλαδα θα επρεπε να λογιζεται εθνικη μας αποτυχια. Οι τιμες του ειναι παρα πολυ καλες.)
για τα καυσιμα στην Ελλαδα δεν ξερω πολλα, εκτος του οτι εχουμε σχεδον μονοπωλιο στην διυλιση. Και βεβαια οτι παρα τις γκρινιες, η βενζινη παραμενει η φτηνοτερη στην ΕΕ15.
ΥΓ θα πρεπε να μεταφερθει καπου η συζητηση, ειμαστε εντελως εκτος θεματος 🙂
Πράγματι ξέφυγα τελείως.Αν μπορείς και να σβήσεις τα προηγούμενα εκτός θέματος posts ακόμα καλύτερα για να μην ταλαιπωρούμε και το blog.
Δεν ειναι προβλημα, δεν βλεπω να ενοχλειται κανεις. Για διαλογο το εχουμε φτιαξει το κοκκορι μας. Θα ηταν βεβαια μια καλη ιδεα τετοιες συζητησεις να μπορουν να μεταφερονται καπου που να ειναι πιο ξεκαθαρο το θεμα. Θα δουμε…
ΥΓ πρπ, αυτο δεν ειναι μπλογκ. Ειναι σελιδα προβληματισμου 🙂 Αυτο ειναι το μπλογκ μας
“Και ως γνωστόν , όταν πληρώνεις κάποιον για μια υπηρεσία που σου προσφέρει δεν τον πληρώνεις μόνο για το κόστος της ίδιας της υπηρεσίας αλλά και για να του αποσβέσεις ένα μέρος της επένδυσης που έκανε για να είναι σε θέση να παρέχει αυτή την υπηρεσία”
Λανθασμένη νοοτροπία! Κανένας καταναλωτής δεν θα πρέπει να είναι διατεθημένος να πληρώσει υπερβολική τιμή μόνο και μόνο για να αποσβέσει την επένδυση του παραγωγού. Ο παραγωγός αυτός που φέρει τους κινδύνους της επένδυσης του και αυτός που απολαμβάνει τα ενδεχόμενα κέρδη (δεν νομίζω ο’τι ο επιτυχημένος γιατρός μοιράζεται το εξοχικό του μαζί σου). Βέβαια το ο’τι εσύ πληρώνεις και όχι 5 ευρώ στο γιατρό είναι κυρίως αποτέλεσμα της ανελαστικής (ως προς τη τιμή) ζήτησης των ιατρικών υπηρεσιών.
Σίγουρα οι μισθοί του δημοσίου τομέα σε απόλυτες τιμές δεν είναι υπερβολικά υψηλοί (αν και δεν υπάρχουν λίγοι δημόσιου υπάλληλοι που αμοίβονται με 2000 ευρώ). Ωστόσο είναι υψηλότεροι απο τους αντίστοιχους του ιδιωτικού τομέα. Αυτό είναι και το παράλογο στην Ελληνική οικονομία. Μία εργασία γραφειοκρατικού χαρακτήρα (η οποία δεν παράγει αλλά απορροφά πλούτο) μηδενικού ρίσκου και μειωμένης προσπάθειας να έχει προσδοκώμενο εισόδημα μεγαλύτερο απο την παραγωγική, επίπονη και ριψοκίνδυνη εργασία. Το αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι ο’τι πολλές φορές άτομα ανεπτυγμένων ικανοτήτων (δυνητικά συνεπώς παραγώγικά) προσδωκούν εργασία σε δημόσιους τομείς της οικονομίας (καταναλωτές πλούτου) και όχι σε ιδιωτικούς (παραγωγούς πλούτου). Αν η Τράπεζα της Ελλάδας προσέφερε τη δυνατότητα καταθέσεων με επιτόκιο 30% δεν νομίζω οτι θα επένδυε κανένας στην Ελληνική κεφαλαιαγορά (όπου ο ρυθμός ανάπτυξης των εταιρικών κερδών είναι μικρότερος και η επικινδυνότητα μεγαλύτερη). Συνεπώς οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων ΠΡΕΠΕΙ να μειωθούν (τουλάχιστον για τους υποψήφιους δημόσιους υπαλλήλους) όχι επειδή είναι υπερβολικά υψηλοί αλλά ως αντικίνητρο για την απασχόληση τους στο δημόσιο! Ετσί μόνο θα αυξηθεί η ιδιωτική δραστηριότητα (και συνεπώς ο εθνικός πλούτος) και θα δωθεί η ευκαιρία στο κράτος να εξασφαλίσει πόρους ώστε να στηρίξει την επιχειρηματικότητα. Αυξημένος βέβαια εθνικός πλούτος σημαίνει και υψηλότερους μισθούς δημοσίων υπαλλήλων σε μακροχρόνιο ορίζοντα.
[…] Μολονότι το εγχείρημα είναι εξ αιτίας των αρχικών συνθηκών ιδιαίτερα επικίνδυνο για την θετική έκβαση του αποτελέσματος, παρ’ όλα αυτά κάτω από μία ολοκληρωμένη στρατηγική και έναν συγκροτημένο χειρισμό των στόχων και των εργαλείων της οικονομικής πολιτικής, θα ήταν δυνατόν η επιτυχής δρομολόγηση της Ελληνικής οικονομίας στην πορεία της αύξησης της παραγωγικότητας, της εκμετάλλευσης των δυναμικών συγκριτικών πλεονεκτημάτων και της κατανίκησης των χρόνιων αδυναμιών και στρεβλώσεων που κυρίως παρήχθησαν από τον έλεγχο των αγορών από το κράτος, την γραφειοκρατία, τις συνδικαλιστικές ενώσεις και τον κομματικό ιμπεριαλισμό. έχουμε μία συστηματική υπονόμευση των μεταρρυθμίσεων η οποία λαμβάνει διάφορες μορφές εξίσου δυσμενείς για τις αλλαγές που επιχειρούνται […]
Η κουβεντα σας Σωτηρη και Γαβριηλιδη ειναι ενδιαφερουσα παροτι ξεφυγε…
Ωστοσο, για να μη φευγουμε απο το θεμα του blog, συμφωνω τοσο με την αντιπαραγωγικοτητα του Δημοσιου όσο και με το χρεος που κληροδοτουν οι προηγουμενες γενιες (κυριως οι σημερινοι 45αρηδες ως 65αρηδες) στις επομενες.
Θα τολμησω μια εντελως ερασιτεχνικη αναλυση στην οποια θα προσπαθησω να συμπεριλαβω και ψυχολογικους ορους, οπότε καθε κριτικη καλοδεχουμενη (ακομα κι αν με βρισετε…)
Κατ’αρχην η προς τα πανω αποκλιση του εισοδηματος των δημοσιων υπαλληλων σε σχεση με τους ιδιωτικους δεν ειναι κατι αρχαιο. Πριν την δεκαετια του ’80 οι οροι ηταν αντιστροφοι και σε προσωπικο επιπεδο, δε συνεφερε καποιον να εργαζεται στο δημοσιο με βαση τις αμοιβες. Μοναδικο οφελος ηταν, στις συγκεκριμενες συνθηκες η μονιμοτητα η οποια συνδυαζοταν με την αποσυνδεση παραγωγικοτητας και αμοιβης. Σε ελληνικη ταινια ο Φωτοπουλος συνοψισε αυτην την σταση με το αμιμητο: “…και θα κάααααααθεσαι….”
Με την ανοδο του ΠΑΣΟΚ και μεχρι το τελος της πρωτης του περιοδου οι οροι αντιστραφηκαν. Οι δημοσιοι υπαλληλοι αυξηθηκαν δυσαναλογα, οχι για να καλυψουν αναγκες αλλα, για να εξυπηρετησουν πολιτικες ισορροπιες σε μια διοικηση η οποια στελεχωνοταν αποκλειστικα απο τους δεξιους πολιτες της χωρας. Ο υπερκορεσμος αυτος ηταν κατανοητος αλλά και, καταστροφικος. Παρότι το Δημοσιο καταφερε να παρεχει περισσοτερες – αντικειμενικα – υπηρεσιες, η αναλογια παραγομενου εργου προς αριθμο υπαλληλων μειωθηκε απιστευτα. Το γεγονος πως τονοι γερμανικων μάρκων και γαλλικων φραγκων εφταναν στη χωρα μεσω των πρωτοφανων πακετων της ΕΟΚ, εκανε τους διαχειριστες να μην ανησυχουν (ή, να μη νοιαζονται) για τις οποιεσδήποτε συνεπειες.
Η εισροη αυτη των χρηματων και η διοχετευση τους και προς των ιδιωτικο τομεα με αμφιβολης αξιας παροχες και επιδοτησεις (προβληματικες βιομηχανιες, γεωργια) καθως και ο οικοδομικος οργασμος που συνοδευσε αυτην την εισροη μετέτρεψε κα τους ιδιώτες σε ενα ειδος δημοσιων υπαλληλων της Ευρωπης (παντως, οχι σε γκαρσονια, θιος ‘σχωρεσ’τον τον Αντρεα) οι οποιοι επισης μειωσαν την ποιοτητα και ποσοτητα της παραγωγικης τους δυναμης καθως ο αποτομος πλουτισμος μιας χωρας που γαλουχηθηκε με Νικο Ξανθοπουλο και “ψωμι και ελια” οδηγησε την Ψωροκωσταινα να γινει μια μανταμ Σουσου η οποια ξοδευε απιστευτα και ακαταλογιστα τα πρωτα αποκτηθεντα χωρις κοπο χρηματα της νεωτερης ιστοριας της!
Με τον πρωτο νεοφιλελευθερισμο του Μητσοτακη, η απολυτως ανετοιμη Ελλαδα πηγε να βαλει τα ψηλα τακουνια του θατσερικου καπιταλισμου και σκονταψε απιστευτα. Αρχισε να γινεται κοινος τοπος πως ειμαστε ανικανοι να τα καταφερουμε, ανικανοι να ανταγωνιστουμε, να μαθαινουμε πως το κρατος ειναι εχθρος μας και οτι, το κυριοτερο, υπαρχουν δυο δρομοι σε κοινωνιες του καπιταλισμου απιστευτα σκληρη και χωρις καμια εγγυηση δουλεια ή, ΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ!!!!
Μια αλλη καταστροφικη παραμετρος η οποια λειτουργησε κατα τη διαρκεια της πρωτης μεταπολιτευτκης 20ετιας ηταν η προετοιμασια μιας γενιας ανθρωπων (των σημερινων 30αρηδων) για μια μελλοντικη χωρα που ποτε δεν κατασκευαστηκε!!! Ενας στρατος πρωτοφανους για τα ελληνικα χρονικα αριθμου πτυχιουχων και εξειδικευμενων τεχνιτων ζει σε μια χωρα που μηδενισε τη βιομηχανια, παρεχει υπηρεσιες χαμηλου επιπεδου (που διεκπαιρεωνονται απο αποφοιτους λυκειου), δεν ακολουθει την τεχνολογικη προοδο και ερευνα και δεν αναπτυσσει το εμποριο και την ιδιωτικη πρωτοβουλια!!!
Το χειροτερο ειναι πως αυτη η γενια (στην οποια και ανηκω) βλεπει πλεον ως μονοδρομο το διαγωνισμο του ΑΣΕΠ ή, το διορισμο πτυχιουχων στις Δημοτικες Αστυνομιες και δεν εχει αρχισει να συνεισφερει παραγωγικα στη χωρα!
Δευτερο ζητημα ειναι το κρατος, ως εργοδοτης και ως αναθετης εργω σε ιδιωτες. Το προβλημα ειναι οτι το κρατος αποτελειται απο ανθρωπους οι οποιοι δε λογοδοτουν για κακοδιαχειριση ή, για διαφυγη κερδων (εαν αυτη δεν περασει τα ορια της νομιμοτητας). Συνεπως, αφ’ενος δεν αγχωνωνται για την οποιαδηποτε οικονομικη ή, αλλη ανταποδοτικοτητα ενος εργου και δευτερον, δεν εξασκουν ουσιαστικες πιεσεις σε εταιριες που αναλαμβανουν τη διεκπαιρεωση διαφωρων δημοσιων εργολαβιων, τεχνικων ή, αλλων. Αποτελεσμα: συμφωνιες χωρις ρητρες υπερ του δημοσιου, ελλιπεις ελεγχοι κτλ.
Στο Δημοσιο, ο καλος και παραγωγικος υπαλληλος δεν αμειβεται και ο τεμπελης ή ζημιογονος (χωρις απαραιτητα να ειναι παρανομος) δεν τιμωρειται. Αυτος ο μηχανισμος στερει καθε κινητρο και, οπως ολοι παρατηρουν (ακομα και οι ιδιοι οι υπαλληλοι) αλλοτριωνει και την καθε δημιουργικη προσωπικοτητα, αμβλύνει την οποια ικανοτητα…
Οσο για την αρση της μονιμοτητας, επιτρεψτε μου να ειμαι λιγο επιφυλακτικος ως προς την ωριμοτητα μας, ως λαου και διοικησης, να διαχειριστουμε αυτο το μετρο. Πιθανως πρεπει να ερευνηθουν τροποι που θα κανουν το δημοσιο τομεα απασχολησης λιγοτερο ελκυστικο και, οπωσδήποτε, να λειτουργουν και κριτηρια ατομικης ευθυνης στους απολυτως ανευθυνοϋπεύθυνους των καθε ειδους υπηρεσιων.
Συγχωρειστε για το μακρυ μονολογο…
Πάρε τις απαντήσεις που δέχθηκα (και όπως καταλαβαίνεις αμβισβητήθηκα) σχετικά με τα στοιχεία >>>
“PAIRNW TA STOIXEIA SOY……..
AN YPOTHESOYME OTI APO TO 74-81 O PLHTHORISMOS HTAN STO 12% OPWS LES OTI STATHEROPOIHTHIKE AYTO SE APLA ELLHNIKA SHMAINEI OTI O POLLAPLASIASTHS ANAGOGHS SE PRAGMATIKES TIMES EINAI 2,47….POY SHMAINEI OTI GIA NA DIATHRH8EI ANEPAFO TO BIOTIKO EPIPEDO EPREPE OI 2400$ NA POLLAPLASIASTOYN EPI 2,47 EPANALAMBANW GIA NA DIATHRH8EI IDIO…..ESY LES OTI TO 1981 TO KATA KEFALHN HTAN 4120 DHLADH SE TIMES 1974 1668$ DHLADH APOLEIA KATHAROY EISODHMATOS PANW APO 500$……..EIDES POY TA STOIXEIA SOY TSAKONONTAI METAKSY TOYS ? TA ARADIAZEIS XWRIS NA TA KATALABAINEIS”
“STO PROHGOYMENO OIKONOMIKO MONTELO YPOLOGISA TON PLHTHORISMO APO TO 74-81 ISO ME 12% KAI BGHKE YPOTIMHSH TOY KATA KEFALHN EISODHMATOS 500$ SE TIMES TO 1974 KONTA DHLADH STO 20%…..TWRA LES OTI TO 80 KAI TO 81 O PLHTHORISMOS KSEFYGE STO 24%….XEREIS TI SHMAINEI AYTO ? OTI AN TREXEI OIKONOMIKO MONTELAKI ME TA DIKA SOY STATISTIKA , BGAINEI YPOTIMHSH TOY KATA KEFALHN EISODHMATOS PANW APO 40% SE MIA EFTAETIA…SOY KSANALEW PARATHETEIS ASXETA STOIXEIA , XWRIS PHGES , XWRIS TIPOTA TA OPOIA TSAKONONTAI METAXY TOYS…”
“KANENA KATA KEFALHN EISODHMA DEN EBGALA APO TON PLITHORISMO. EIPA OTI ME BASH TO YPSOS PLHTHORISMOY POY EPIKALEISAI H ANTISTOIXH APOPLITHORISMENH PRAGMATIKH TIMH TOY KATA KEFALHN EISODHMATOS TO 1981 THA EPREPE NA HTAN POLY MEGALYTERH APO AYTHN POY LES OTI ONTOS HTAN ARA KAPOY H OLH METHODOLOGIA XOLAINEI…”
“ΕΣΤΩ ΟΤΙ Ο ΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΟ 1974 ΕΩΣ ΤΟ 1981 ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΧΑΜΗΛΟΤΕΡΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙΣ ΣΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΟΥ ΔΗΛΑΔΗ ΣΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΤΟ 13% . ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΥΠΟΘΕΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΙ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΠΑΡΩ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΗ «ΔΙΚΗ ΣΟΥ» ΕΚΔΟΧΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΧΕΙΡΙΣΤΗ «ΔΙΚΗ ΜΟΥ» .
ΕΣΤΩ ΟΤΙ ΤΟ ΚΑΤΑ ΚΕΦΑΛΗΝ ΕΙΣΟΔΗΜΑ ΤΟ 1974 ΕΙΝΑΙ 2.400 ΟΠΩΣ ΛΕΣ…ΑΥΤΟ ΤΟ 2.400 ΑΝ ΘΕΛΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗ ΑΝΑΓΩΓΗ ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΠΟΣΟ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΣΕΙ ΑΝΕΠΑΦΗ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΧΡΗΜΑΤΙΚΗ ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΤΟ 1981 ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΟΥΜΕ ΜΕ ΑΠΛΟ ΑΝΑΤΟΚΙΣΜΟ ΜΕ 1,13 ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΓΔΟΗ ΔΗΛΑΔΗ ΟΣΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΧΡΟΝΙΕΣ ΠΟΥ ΕΠΙΚΑΛΕΙΣΑΙ….ΑΥΤΟ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ 2,65 , ΔΗΛΑΔΗ ΤΑ 2,400$ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΝ ΣΥΡΡΙΚΝΩΘΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΛΗΘΩΡΙΣΤΙΚΕΣ ΠΙΕΣΕΙΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ Η ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΤΙΜΗ ΤΟ 1981 ΝΑ ΕΙΝΑΙ 2.400 * 2,65 = 6380 !!!!!!!! ΕΣΥ Ο ΙΔΙΟΣ ΟΜΩΣ ΓΡΑΦΙΚΕ ΔΕΞΙΕ ΚΟΥΤΟΠΟΝΗΡΙΔΗ ΛΕΣ ΟΤΙ ΣΕ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΕΣ ΤΙΜΕΣ ΗΤΑΝ 4200…….ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΣΕ ΣΕΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΟΥ ΤΑ ΑΞΙΟΠΙΣΤΑ”
Το κείμενο της ταλαιπωρίας έχει παρθεί απο την ιστοσελίδα
http://www.m-k.gr/economy-index.asp
ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟ 1995
Εάν ξέρεις εσύ καλύτερη πηγή να μου δώσεις για τα οικονομικά δεδομένα της περιόδου 1974-1993 σε παρακαλώ να μου την υποδείξεις.
Εμ λογικό δεν είναι? Αφού οι πηγές μου στην σελίδα είναι κυρίως απο την Bικιπαίδεια και την καθημερινή, δεν βλέπεις τους συνδέσμους? Εξάλλου το αναφέρω καθαρά!
p.s.Κάνε μου σε παρακαλώ μια μεγάλη χάρη, άσχετη κάπως με το θέμα αλλα επειδή συμπεραίνω ότι έχεις ευρύτατες οικονομολογικές γνώσεις. Επειδή έχω ακούσει τα “σχολιανά” μου για ένα αρθράκι απο κάποιον φοιτητή “οικονομολόγο”, και έχει γίνει πολύ θέμα τις τελευταίες ημέρες, διάθεσε σε παρακαλώ λίγο χρόνο και πές μου εάν γίνεται να ευσταθούν μαζί τα παρακάτω στοιχεία. Ευσταθούν ή “τσακώνονται μεταξύ τους” όπως χαρακτηριστικά μου αναφέρει? >>> “Ο πληθωρισμός μειώθηκε αμέσως μετά τη μεταπολίτευση από 27% το 1974 σε 13% το 1975 και σταθεροποιήθηκε στο 12% το 1978, ενώ αυξήθηκε σε 24% το 1980 και 1981. Το ακαθάριστο εθνικό εισόδημα αυξήθηκε μεταξύ 1974 -1979 κατά 4,3% ετησίως. Το κατά κεφαλήν εισόδημα αυξήθηκε μεταξύ 1974 – 1981 από $2.400 σε $4.200 σε τρέχουσες τιμές (σε σταθερές τιμές από $3.400 σε $4.120). Οι μισθοί κατά την περίοδο 1974 – 1979 αυξήθηκαν σε σταθερές τιμές κατά 40%.”
Ευχαριστώ πολύ, Γιάννης – Κρήτη
για τους αριθμους, τι εννοεις να τσακωνονται μεταξυ τους? Οπως μπορεις να δεις εδω, τα δεδομενα για τον πληθωρισμο και την αυξηση ΑΕΠ ειναι αληθη, τωρα για το ΑΕΠ κκ σε σταθερες τιμες δεν ξερω γιατι εξαρταται απο το ετος βασης και για τους μισθους δεν βρισκω κατι τοσο ευκολα. Αν θες δωσε μου λινκ στο αρθρο να δω τι σας ανησυχει τοσο…
ΥΓ παρεπιμπτοντως στην σελιδα σου καποιο κειμενο για την οικονομια που εχετε μοιαζει εξαιρετικα με κατι που ειχα γραψει στην βικιπαιδεια πριν καιρο 🙂
αυτο ειναι φυσικα σωστο.
Τα στοιχεια σου για το εισοδημα κ.κ. σε τρεχουσες τιμες καπου πασχουν. Αυτο φυσικα δεν σημαινει οτι δεν ειχαμε αυξηση πραγματικου (αποπληθωρισμενου) ΑΕΠ, μια και οπως εξηγησα τα στοιχεια για το ΑΕΠ και τον πληθωρισμο ειναι σωστα. Το εισοδημα της χωρας ανεβαινε απο το 60 εως το 80 πολυ ταχυτερα αποτι το 80 μεχρι το 90.
τωρα γενικα για σωστα στοιχεια σου εδωσα ηδη μια συνδεση, ειναι 100% αξιοπιστη. Υπαρχουν βεβαια και οι πινακες του Πενν που ειναι οι πιο πληρεις αλλα και καπως δυσχρηστοι.
ΥΓ μα ναι δεν σου πα κατι κακο, απλα ειπα οτι ειναι αστεια συμπτωση οτι απευθυνεσαι σε μενα εδω να εξηγησω τι εγραψα στην βικιπαιδεια 🙂
Τον σύνδεσμο που μου έδωσες τον έχω και μάλιστα στην σελίδα μου τον αναφέρω σε πολλά σημεία! Τό θέμα είναι ότι και αυτή η πηγή παρουσιάζει στοιχεία τα οποία έρχονται σε αντίθεση με στοιχεία που παρατίθενται στην βουλή (πχ. Η ανεργία το 1989 ήταν 6,4% όπως αναφέρει η πηγή ή 8,3% που αναφέρουν οι εισηγήσεις της ΝΔ? Το 1981 ήταν 4,0% που μας δείχνει η πηγή ή 2,4% που αναφέρει ο Αλογοσκούφης?)
Τέλος, ο πράσινος οικονομολόγος αναφέρει ότι όλες οι πηγές πρό του 1982 στηρίζονται σε χαλκευμένα στοιχεία, κάτι που (όπως γράφει) επισημαίνουν όλα τα πανεπιστήμια!
Γιατί στα γράφω όλα αυτά? Έχω “χύσει αίμα” στο να κατασκευάσω την ιστοσελίδα μου, και βλέπω ότι στα οικονομικά στοιχεία πάσχει σε ορισμένα σημεία, με αποτέλεσμα να μπαίνει μέσα ο καθένας και να ανατρέπει όλη την εγκυρότητα της σελίδας βασιζόμενος σε ανακολουθείες που παρουσιάζουν ορισμένα οικονομικά μεγέθη.
Ευχαριστώ πολύ, Γιάννης
σε περιπτωση διαφωνιας εμπιστευομαι τους πινακες της Πεννσυλβανιας. Υπαρχουν βεβαια καμμια φορα αλλαγες στην μεθοδολογια που κανουν καποια στοιχεια μη συγκρισιμα, αλλες φορες υπαρχουν αναθεωρησεις. Η κακιστη κατασταση του ιστοτοπου της Στατιστικης Υπηρεσιας σιγουρα δεν βοηθαει.
Για τα στοιχεια προ του 1982 οτι ειναι πλαστα πρωτη φορα το ακουω, αμφιβαλλω ιδιαιτερα οτι ξαφνικα το 1982 μας επιασε κυμα ειλικρινειας. Γενικα τα στατιστικα της Ελλαδας ειναι χαμηλης ποιοτητας αλλα δεν εχω δει κατι συγκεκριμενο για συγκεκριμενη χρονολογια…
ΥΓ για την σελιδα σου αν θες στειλε μου ενα μεηλ να σε βοηθησω
Το e-mail σου είναι αυτό?
sotiris@uni-bonn.de
ναισκε
In a bit of a hurry and hope I’m not off-topic. But I find Greek taxes
ridiculous. A $100 software program, which I can find as a remainder for $10,
costs $500 with taxes in Athens. Worst, yet, you waste the most productive
years of the youth in the military (and with stupid professors or employers
who turn them into slaves of whim rather than real work), when they could be
inventing things. The great technological advance of the USA is in large part
because of the freedom of youth during their most energetic years. Greeks
have to break the notion of the “safe” (diorismene) job, of pensions and
insurance and other socialist stupidities. They feel no sence of purpose or
ambition or calling (kalesma?) or urgency in their lives, as are only looking
for an excuse to go to the beach. Instead of trying to innovatively and
daringly create value, they are immitators of fashion, always doomed to be
laggards. (Crybabies: Ti perimenes ap’emena to ptoho!) Where is the old ethic
of Plateia Klathmonos, Weepers Square, before there was a civil service?
Όλα καλά κι όλα ωραία με το άρθρο σου φίλτατε αλλά δεν μας εξηγείς τα εξής:
1.Γιατί για τις λάθος επιλογές της οποιαδήποτε κυβέρνησης την πληρώνω πάντα ΕΓΩ και όχι αυτοί που πέρνουν τις αποφάσεις? Και αυτή η βουλευτική ασυλία τί ρόλο παίζει σε μια κοινωνία “ίσων” πολιτών?
2.Το να μειώνεται ο πληθυσμός και να μην γεννιούνται παιδιά σε τί οφείλετε λες; Μήπως στο απίστευτα υψηλό κόστος ζωής; Λες ο κόσμος να μη θέλει να κάνει παιδιά; Ή μήπως δεν μπορεί να βρει τους πόρους για να τα μεγαλώσει; Μήπως αυτό είναι μια παρενέργεια των χαμηλών μισθών;
3.Το βρίσκω σωστό να μιλάς για τους μισθούς των υπαλλήλων όμως γιατί δεν κάνεις μια νύξη για τις τιμές των προϊόντων και την αναίσχυντη αύξηση τους τα τελευταία χρόνια λόγω ευρώ και την προστασία του καταναλωτή; Δηλαδή πως επιβάλλεις σε έναν υπάλληλο έναν μίνιμουμ “μισθούλη” για να περάσει το μήνα και δεν επιβάλλεις στον βιομήχανο/έμπορο σε τί τιμή θα προσφέρει τα προϊόντα/υπηρεσίες του; Μήπως γιατί πέρνουν χρήματα για την προεκλογική τους εκστρατεία από αυτούς;
4.Οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι (στην πλειοψηφία τους) οι βδέλες της κοινωνίας μας και δεν μπορώ να καταλάβω ένα πράγμα. Πώς είναι δυνατόν οι ιδιωτικοί υπάλληλοι να κάνουν 50 διαφορετικά πράγματα σε μια εταιρεία ενώ οι δημόσιοι ξέρουν να βαράνε ΜΟΝΟ μια σφραγίδα σε ένα έγγραφο;
5.Και μόνο το γεγονός ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι δικάζονται από άλλους δημοσίους υπαλλήλους είναι υπόδειγμα αναξιοκρατίας..
6.Ελεύθερη αγορά ουδέποτε υπήρξε ουδέποτε θα υπάρξει..Μόνο αγορά των μονοπωλίων/ολιγοπωλίων και μάλιστα με έννομα όργανα που υποστηρίζουν τα μονοπώλια όπως είναι ο ΣΕΒ και άλλα τέτοια όργανα καθορισμού τιμών/ποσοτήτων προϊόντων.Και οι πολιτικοί μας τα υποστηρίζουν με την παρουσία τους στα συμβούλια τους και σε άλλες εκδηλώσεις τους.
Οσα σωστα επισημαινονται στο αρθρο και στα σχολια ,
δεν αρκουν για να εντοπιστει κατ’αρχην το προβλημα και να δρομολογηθουν οι λυσεις που θα εφερναν την ανοιξη στην Οικονομια…
Το λαθος αρχιζει απο την ιδια τη συγκριση με αλλες Χωρες…
Η Ιρλανδια πχ ειναι Πολιτεια των ΗΠΑ στην Ε.Ε και με την εξομαλυνση των σχεσεων καθολικων -πρωτεσταντων , εχει μεγαλη εισροη κεφαλαιων απο την Αμερικη..Η Ισπανια και η Πορτογαλια στηριξαν την Οικονομια τους στην Ευρωπαικη προοπτικη και εκμεταλευτηκαν στο επακρο τα χαμηλα μισθωματα και μισθους ,
για να παραγουν βιομηχανικα προιοντα ποιοτητας σε συναγωνισιμες τιμες…
Η Ελλαδα απο την απελευθερωση απο τους Οθωμανους, ποτε δεν επαψε να νουθετειται απο την ολιγαρχια που συντηρει το παρακρατος και τη διαπλοκη, αναιροντας καθε πολιτικη σοσιαλιστικη ειτε με φουσκες στα χρηματιστηρια , ειτε με διαφυγη κεφαλαιων και διαβρωση του δημοσιου τομεα, καταλυοντας καθε εννοια κρατους δικαιου, με μακροχρονες και αδικες κατα το πλειστον διαταξεις και νομοθετηματα που εξυπηρετουν τους ολιγαρχες , αλλα οχι την αναπτυξη της Οικονομιας μεσα απο διευρυνση των μικρομεσαιων επιχειρησεων και στηριξη τους με γρηγορη και σωστη νομοθετικη διαδικασια ελεγχου…Ενα κρατος ξεφραγγο αμπελι στα χερια της ολιγαρχιας που ελεγχει τα ΜΜΕ και εκβιαζει τον πολιτικο κοσμο που αδυνατει να επιβαλλει πολιτικη λυση , με το φοβο της εκλογικης ανατροπης και την απωλεια της εξουσιας!
δεν νομιζω οτι εδω οι πολιτικοι κανουν κατι διαφορετικο απο αυτο που ανευθυνα ζηταει η κοινωνια, δειτε απλα τις ανακοινωσεις της ΓΣΕΕ ή τις παραινεσεις της ελευθεροτυπιας.
οχι. Οπως και να το μετρησουμε οι παπουδες μας ειχαν αθλιο επιπεδο ζωης και ομως εκαναν 4 και 5 παιδια.
ποιος επιβαλλει να παιρνεις τον ελαχιστο μισθο, δεν καταλαβαινω. Το γιατι ειναι κακη ιδεα να ελεγχουμε διοικητικα τις τιμες στην αγορα δεν μπορω να το εξηγησω τωρα, αλλα θα πρεπει να ειναι μαλλον προφανες απο μια απλη παρατηρηση: αν ελεγχαμε τις τιμες, θα επφετε τρομερα η ποιοτητα (που δεν μπορεις να ελεγξεις ευκολα), η προσφορα (θα ειχαμε σοβιετικου τυπου ουρες στα σουπερμαρκετ), η αναπτυξη κτλ
4-5) δεν ειδα κανεναν να διαφωνει με αυτο ουσιαστικα, αν και η διατυπωση ειναι λιγο ακραια
6) δεν το καταλαβαινω αυτο. Η συνεννοηση για καθορισμο των τιμων απαγορευεται και θεωρω οτι δεν συμβαινει συχνα. Για τις ακριβες ελληνικες τιμες αλλου πρεπει να αναζητηθουν τα αιτια, κυριως στις τρομερα συχνες και κουτες παρεμβασεις του κρατους που περιοριζουν τον ανταγωνισμο (οπως πχ την απαγορευση πωλησης φρεσκοψημενου ψωμιου απο ενα σουπερμαρκετ αν δεν αφιερωνει 40 μ2 (!!!) μονο για ψωμι).
ΥΓ συγγνωμη για την καθυστερημενη απαντηση αλλα ειμαι και θα ειμαι εκτος εδρας για μεγαλο χρονικο διαστημα
Θα προσπαθήσω να κάνω μία σύνδεση του συγκεκριμένου μύθου με τον αριθμο των Δημοσίων Υπαλλήλων στη χώρα μας…καθώς και αυτό θαρρώ πως συνδέεται άμεσα με την αρπαγή των ονείρων των παιδιών μας από κάποιους κρατικοδίαιτους…
Η είδηση λοιπόν (Ελευθεροτυπία, 25/5/07, στήλη: “Πολιτικά Παρασκήνια”) πέρασε στα ψιλά καθώς όπως φαίνεται κάποιοι δεν θέλουν να γνωρίζουμε σε ποιούς καταλήγουν οι φόροι μας…έτσι έχουμε ακόμη μία περίπτωση δημοσίου υπαλλήλου, ο οποίος είχε καταδικαστεί πρωτόδικα σε τρία χρόνια φυλάκιση για υπεξαίρεση δημόσιου χρήματος…Κι όμως, ο εν λόγω υπάλληλος επέστρεψε στην εργασία του κανονικά !!! Τί συνέβη τελικά; Ο αρμόδιος υφυπουργός, κύριος Μπέζας, αγρίεψε (sic) και το μόνο που έκανε ήταν…να τον μεταθέσει εκτός της περιοχής (Ν. Ηλείας) στην οποία ο εν λόγω δημόσιος υπάλληλος είχε αναπτύξει τις παράνομες δραστηριότητές του….
Και τα ερωτήματα που τίθενται είναι τα εξής: ως πότε το μέτρο της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων θα λειτουργεί ως κίνητρο διάπραξης αδικημάτων; Ως πότε ο Έλληνας φορολογούμενος θα στερεί μελλοντικούς πόρους από τα παιδιά του πληρώνοντας από την τσέπη του αυτούς τους μόνιμους δημόσιους υπαλλήλους; Αν ο κύριος αυτός εργαζόταν στον ιδιωτικό τομέα θα επανέρχονταν στη δουλειά του; Η Πορτογαλία, τελευταία σε ανάπτυξη χώρα στην Ε.Ε, αποφάσισε την άρση μονιμότητας όλων των δημοσίων υπαλλήλων της χώρας πολύ πρόσφατα. Στην Ελλάδα πότε θα γίνει αυτό;
Στο δημόσιο τομέα, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της ΓΣΕΕ (περιοδικό «Ενημέρωση» τεύχος 135, Ιανουάριος 2007, Ινστιτούτο Εργασίας ΓΣΕΕ) απασχολείται σήμερα το 22,6% των Ελλήνων εργαζομένων (δηλ. 1.005.000 άτομα). Αναρωτιέμαι πόσοι δημόσιοι υπάλληλοι εργάζονται σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες….
[…] […]
[…] e-rooster.gr Share this:TwitterFacebookPrintEmailLike this:Like […]